Piąty tom mangi został wydany 2 kwietnia 2021 roku przez wydawnictwo Shūeisha. W Polsce manga swoją premierę miała 23 września 2022 roku. Zawiera fragmenty z serii publikowanej w Shonen Jump+ od 9 stycznia 2017 do 20 kwietnia 2018 roku.
Zawartość[]
Tom zawiera przedrukowane paski z Shonen Jump+, komiksów internetowych, a także porozrzucane po całym tomie ilustracje z Kitayume i Bamboo Thicket. Każda z historii została szczegółowo podzielona na rozdziały, opisane poniżej.
Rozdział 143[]
Oryginalnie został opublikowany w rozdziałach od dwieście trzydziestego piątego do dwieście trzydziestego ósmego World☆Stars.
Rosja cieszy się z nowego roku, jednak wtedy ogarnia go nieprzyjemny chłód, przez który wpada na pomysł zaproszenia gości. Wbrew jego własnym oczekiwaniom, Białoruś informuje go, że powstrzymały ją zaspy, Litwa odpowiada, że jest zajęty pracą, podczas gdy Estonia wspomina, że ma spotkanie. Rosja poddaje się z myślą o spędzeniu z kimś czasu i zaczyna wspominać swoje dzieciństwo. Przypomina sobie jak bardzo cieszył się na myśl o przyjściu nowego roku, po przetrwaniu zimy bez śmierci. Samotny Rosja zaczyna się zastanawiać czy chociaż generał zima dotrzyma mu towarzystwa, jednak wtedy do jego domu wpada Łotwa. Ivan cieszy się na jego widok, choć jego ekscytacja opada kiedy słyszy, że Raivis przyszedł tylko dlatego, że bał się co mógłby mu zrobić gdyby tego nie zrobił i w rzeczywistości tak naprawdę nie miał żadnej ochoty przyjeżdżać. Później jednak Łotwa zmienia temat pokazując Mołdawię, którego zabrał ze sobą. Mołdawia jednak stwierdza, że przyszedł tylko po ciastka i po zjedzeniu ich odchodzi, zostawiając Łotwę samego z Rosją.
Rozdział 144[]
Oryginalnie został opublikowany jako dwieście trzydziesty dziewiąty rozdział World☆Stars.
Tajwan proponuje Ameryce powróżenie, na co ten się zgadza. Tajwan prosi go aby najpierw podał jej swoją datę urodzenia (dzień, rok, miesiąc, godzinę), szerokość geograficzną, znak zodiaku, a także liczbę liter w imieniu. Ameryka staje się zakłopotany, więc Tajwan proponuje nauczenie go odczytywania przyszłości z liczb, aby na przyszłość mógł sobie wróżyć ile chce, a podekscytowany Ameryka przystaje na ten pomysł. Tajwan jednak na koniec mówi, aby sprawdził wyciąg z banku dodając, że im więcej cyfr, tym większy fart.
Rozdział 145[]
Oryginalnie został opublikowany w rozdziałach od dwieście czterdziestego do dwieście czterdziestego szóstego World☆Stars.
Włochatek budzi Niemruczka krzycząc, że z Japączkiem znaleźli fajny kamień i postanowili go jakoś nazwać. Japączek tłumaczy, że sam zaproponował nazwę "Kamykaze", podczas gdy Włochatek dał propozycję "Kamuletto". Włochatek każe Niemruczkowi wybrać lepszą nazwę, choć ten stwierdza, że po kształcie kamienia pasowałoby wymyślić coś symbolizującego twardość pod osłoną miękkości.
W następnym pasku Frankiciuś i Włochatek padają na Anglotka, przygniatając go. Anglotek wypomina im, że zawsze robią sobie z niego poduszkę i żąda wolności, jednak Frankiciuś i Włochatek stwierdzają, że są na placu europejskim i każdy śpi gdzie chce. Anglotek słysząc to, kładzie się w pudełku, wprawiając Włochatka w zachwyt i Frankiciusia w zirytowanie.
W dalszej części Włochatek wspomina, że Japączek zaszył się dawniej w domu, po czym pyta się go czy nie czuł się wtedy samotny. Japączek tłumaczy, że nie ponieważ w tamtym okresie utrzymywał relacje z Holendriuszkiem, który zdawał mu relacje przez drzwiczki dla psów. Akcja przenosi się do roku 1853 według kociego kalendarza. Miaumeryka wspomina słowa Anglotka, który opowiedział mu o tajemniczym kocie mieszkającym w okolicy, wabiącym się Japączkiem. Postanawia udać się na przeszpiegi pod jego dom w masce na głowie. Zauważa go przez okno w chwili, kiedy był karmiony przez Japonię i z fascynacją przygląda się jego jedzeniu. Miaumeryka próbuje przedostać się przez ścianę, zaskakując Japączka swoim wejściem, po czym ogłasza, że przybył się z nim zaprzyjaźnić. Prosi po tym, aby poczęstował go swoim jedzeniem. Wtedy Ameryka przychodzi do Japonii, odbierając swojego kota i przepraszając za niego. Japonia wspomina o jego sporym rozmiarze, wprawiając Miaumerykę w protest.
Pod koniec rozdziału Ameryka daje Japonii puszkę karmy, mówiąc że posiada pełno składników odżywczych. Japonia postanawia wypróbować ją, częstując nią Japączka, a przypis obok rozdziału wyjaśnia erę nowych karm z zachodu.
Rozdział 146[]
Oryginalnie został opublikowany jako dwieście czterdziesty siódmy rozdział World☆Stars.
Po otwarciu się Japączka na świat, zaczął on zauważać śledzącego go Roskotka. Po zapytaniu dlaczego to robi, Roskotek odpowiada, że nie może się powstrzymać przed miąchaniem puszystych rzeczy, skoro w końcu jest kotem, czego Japączek nie był w stanie zrozumieć. Mimo to, w głębi duszy Roskotek był zdenerwowany, ponieważ miał nadzieję, że to właśnie on jako sąsiad będzie pierwszym, który zapozna się z Japączkiem. Pomimo wielu prób dostania się do jego domu, nigdy nie został wpuszczony, więc sobie odpuścił, aż ostatecznie z Japączkiem niespodziewanie zaprzyjaźnił się Miaumeryka.
Roskotek, siedząc na pudełku, pyta się czy może przynajmniej popatrzeć z tej odległości. Japączek zgadza się, uznając, że nie powinien go z niej dosięgnąć, jednak po zaśnięciu Roskotek próbować się do niego dostać.
Rozdział 147[]
Oryginalnie został opublikowany jako dwieście czterdziesty ósmy rozdział World☆Stars.
Miaumeryka informuje Japączka o kotolimpiadzie, która ma się odbyć jeszcze tego samego dnia i pyta o dołączenie. Dodaje, że będą zawody w ganianego i czochranie wędki, a najlepsi dostaną złotą, srebrną i brązową puszkę karmy. Japączkowi bardzo podoba się pomysł kocich zawodów i przyznaje, że ruch to zdrowie, jednak w rzeczywistości zawody te okazały się być inne niż sobie wyobrażał.
Rozdział 148[]
Oryginalnie został opublikowany w rozdziałach od dwieście czterdziestego dziewiątego do dwieście pięćdziesiątego siódmego World☆Stars.
Rozdział rozpoczyna się krótkim przypisem mówiącym o 1900 roku kociego kalendarza, w którym pomiędzy Roskotkiem a Japączkiem panowały niezwykle napięte relacje. Roskotek pragnie, aby Japączek zwrócił na niego uwagę, ten jednak stara się go ignorować, bawiąc się piłką. Roskotek próbuje się przyłączyć, co sprawia, że Japączek orientuje się, że technika ignorowania nie działa. Wtedy jednak Japonia zabiera Japączka do domu, co mu się nie podoba i chce wyjść, aby kontynuować walkę. Zmienia zdanie po dostaniu smakołyku.
W następnym pasku, podczas wspólnego siedzenia w pudełkach, Anglotek proponuje Japączkowi sojusz. Wyjaśnia, że Roskotek ciągle tarmosi go za uszy, a w razie czego przybędzie mu z pomocą. Japączek zgadza się na sojusz, a krótki przypis wyjaśnia, że 30 stycznia 1902 roku kociego kalendarza Japączek i Anglotek zostali sojusznikami.
Kolejny pasek przedstawia okres 1904 roku kociego kalendarza, w którym wybuchła wojna Roskotkowo-Japączkowa. Anglotek w zbroi i Japączek oczekują ataku Roskotka, jednak gdy to następuje, Japączek jest przerażony jego wyglądem i tylko obserwuje z boku jak Anglotek walczy z nim. Wszystko to okazuje się być tylko jego snem, lecz później Japączek słyszy jak Anglotek przechwala się Roskotkowi, że w śnie stłukł go na kwaśne jabłko. Roskotek zapewnia ich, że wczoraj nawąchał się kocimiętki i był świeżo po obcięciu pazurów, więc następnym razem da z siebie wszystko, przerażając zarówno Japączka i Anglotka. Na koniec proponuje im spróbowania nowego smakołyku, który dopiero wyszedł, a przypis wyjaśnia, że 2 września 1905 roku kociego kalendarza miał miejsce traktat, który przyniósł pokój pomiędzy Roskotkiem i Japączkiem.
Reszta pasków wyjaśnia, że chociaż Japączek nie uzyskał dodatkowej karmy po wygranej, to jednak inne koty zaczęły go inaczej postrzegać i częściej wokół niego przebywać. Również Niemruczek spróbował się z nim zaprzyjaźnić, jednak nie wiedział jak do tego podejść i tylko wystraszył Japączka. Ostatecznie Japączek wraca do domu i opowiada Japonii o swoim dniu, po czym zasypia na jego kolanach.
Rozdział 149[]
Oryginalnie został opublikowany w rozdziałach od dwieście pięćdziesiątego ósmego do dwieście sześćdziesiątego World☆Stars.
Początek rozdziału skupia się na Feliciano, który przedstawia Francji i Anglii ogród w stylu włoskim. Włochy wyjaśnia, że stworzył go na podstawie notatek Rzymu, choć Francja stwierdza, że gdy mówił im, że zrobił coś ekstra, to myślał, że miał na myśli coś wewnątrz domu. Anglia z kolei pyta, po co w ogóle inwestował w przestrzeń na zewnątrz, skoro rzeźby mógł postawić sobie w domu, a kwiatki wsadzić do doniczek. Włochy tłumaczy, że jeśli ogarnie się wszystko wokół, będzie schludniej, milej dla oka, a i nawet kobietom się spodoba. Francja, obserwując ogród, stwierdza, że to naprawdę w jego stylu, po czym oznajmia, że w takim razie on też sprawi sobie jakieś ozdoby. W rzeczywistości jednak nie chce, aby to Włochy stał się arbitrem dobrego smaku w Europie. Anglia mimo wszystko nie może pojąć, po co marnować czas na klomby i żywopłoty, skoro co najwyżej koza by to zjadła, a nie człowiek.
Następny pasek przedstawia ogród w stylu francuskim. Francis oprowadza Włochy po swoim nowym ogrodzie, który zauważa, że brakuje jakiejś rzeźby na środku lub fresku z gołymi nimfami. Francja jednak uznaje, że wystarczą mu pięknie rozmieszczone drzewa i kwiaty. Dodaje, że agroklimaty to od dawna jego konik, po czym stwierdza, że opiekując się takimi roślinami, uznał je za naprawdę urocze, jednak jego zachowanie zaczęło przerażać Włochy. Wszystko to obserwował z tyłu Anglia, który stwierdza, że przyciąć drzewa to nawet on potrafi. Ostatecznie jednak mu to nie wychodzi, co wypomina mu Francja, który przybył do niego w międzyczasie. Po tym proponuje mu pomoc, jednak Anglia odmawia jej, postanawiając, że założy ogród z ziołami, nad którymi nie trzeba ciągle siedzieć.
Rozdział 150[]
Oryginalnie został opublikowany w rozdziałach od dwieście sześćdziesiątego pierwszego do dwieście sześćdziesiątego czwartego World☆Stars.
Węgry i Włochy oglądają filmik z pandami, rozczulając się ich słodkością. Wtedy jednak nadchodzi pytanie Węgier, która zastanawia się skąd ma on tyle filmików z pandami, więc Włochy wyjaśnia, że dostał je od Chin. Po tym Włochy dostał kolejny filmik, który okazał się być reklamą. Węgry z oburzeniem zauważa, że to wszystko po to, aby wepchnąć innym swoje miśki, po czym markotnie dodaje, że i tak założył że ją na to nie stać. W międzyczasie Chiny z zadowoleniem zauważa, że zamówień na pandy jest coraz więcej i z satysfakcją dodaje, że nikt nie jest w stanie oprzeć się ich puchatej słodyczy. Następnie słyszy pukanie do drzwi, a po otwarciu wita go ogromna ponura panda, która każe się nazywać "panem Pandą", zamiast "misiem".
Chiny informuje go, że chciałby aby tym razem pojechał na pandzią dyplomację do Ameryki. Panda jednak uważa to za stratę czasu, po czym zostaje jego szefem. Wszystko to okazuje się być tak naprawdę koszmarem, który Chiny opowiada Rosji. Ivan jednak uważa, że sny, w których ktoś nie chce cię pobić nie mogą być koszmarami. W następnym pasku Ameryka oddaje mu pandy z powrotem. Po jego wyjściu, Chiny proponuje pandom trochę gimnastyki, jednak te wolą zjeść herbatniki i obejrzeć "mam talent", doprowadzając Chiny do zastanowienia się co Ameryka z nimi zrobił.
Rozdział 151[]
Oryginalnie został opublikowany w rozdziałach od dwieście sześćdziesiątego piątego do dwieście siedemdziesiątego pierwszego World☆Stars.
Podczas światowej konferencji Francja zwraca na siebie uwagę narodów wyjaśniając, że mają bardzo ważną kwestię do omówienia. Ogłasza, że każdy z nich musi zdawać sobie sprawę, że ich narodowe potrawy w innych państwach to czysta abominacja i trzeba to zmienić. Niemcy jednak stwierdza, że Francja wchodzi na niebezpieczny temat, po czym dodaje, że każdy zdaje sobie sprawę z tego problemu, ale wszystko co się powie podczas tej dyskusji może zostać użyte przeciwko nim. Francja z ubolewaniem mówi, że niemiecka kuchnia u niego również jest jakaś oszukana, bo jest zbyt wykwintna. Ameryka wyśmiewa ten problem, podczas gdy Islandia stwierdza, że jego potraw i tak nikt nie zauważa, więc nie ma zamiaru udzielać się w dyskusji.
Ameryka w swoim programie kulinarnym z Kanadą serwuje odbiorcom frytki, dodając do nich "nieco francuskiej nutki". Francja z żalem pyta się jakie mają wyobrażenie o nim, podczas gdy Belgia z tyłu dodaje, że to jej przepis. Włochy próbuje ich pocieszyć mówiąc, że jego kuchnię też przerobiono setki razy, ale zawsze wychodziła smaczna. Następnie ogląda program kulinarny Nowej Zelandii, który reprezentował widzom "pastę prosto z Italii", która w rzeczywistości kompletnie nie przypominała tej włoskiej, ale Włochy i tak się ucieszył. Niemcy jednak nazywa to reakcją stresową.
W następnym pasku Nowa Zelandia przybiega z płaczem do Anglii mówiąc, że Australia ciągle mu dokucza. Następnie stara się mu wytłumaczyć, że Australia ciągle pokazuje mu wszystkie jego filmy, choć ten się tego wstydzi. Australia w międzyczasie próbował się obronić i dopiero kiedy zaczęli się szarpać z Anglią, zrozumieli, że to tak naprawdę kartonowa tekstura, a nie prawdziwy Anglia.
Kiedy narody ponownie powróciły do tematu jedzenia, Francja pyta się Włoch czy nie jest mu przykro, ze inni mają mylne wyobrażenie o jego kuchni. Włochy drżąco i mechanicznie odpowiada, że jedzenie jest pyszne. Niemcy wtedy zaczepia Francję pytając się czego ten tak naprawdę chce, więc Francja stwierdza z oczywistością, że chce "popularyzacji autentycznej kuchni francuskiej", narzekając, że nie wystarczy tylko elegancko ułożyć jedzenie na talerzu i fantazyjnie polać go sosem, by nazwać je francuskim. Wprawia to zarówno Amerykę jak i Kanadę w zdziwienie.
Wreszcie Chiny stwierdza, że również jego kuchnię chińską wszyscy prezentują jakoś dziwnie. Dodaje także, że skoro tak się dzieje ze wszystkimi to każdy powinien gotować po swojemu i tyle. Rosja jednak uznaje, że w takim razie może powinien przygarnąć wszystkich i nie będą musieli się niczym martwić, jednak Francja odmawia. Szwajcaria proponuje nie ruszanie się z domu, w celu uniknięcia dziwnych dań, jednak Francja rozpaczliwie stwierdza, że za bardzo kocha towarzystwo. Ostatecznie Ameryka z entuzjazmem stwierdza, że od teraz będzie sprawdzał każdy przepis w sieci.
Rozdział 152[]
Oryginalnie został opublikowany jako dwieście siedemdziesiąty drugi rozdział World☆Stars.
Rozdział jest kontynuacją poprzedniego. Jakiś czas po ostatniej konferencji, Ameryka wysłał wiadomość do Japonii z informacją, że zrobił sushi i tym razem wszystko dokładnie sprawdził, mając na myśli przepisy i sposób przygotowania. Do swojej wiadomości dołączył link do swojego filmu na HetaTube. Na filmiku Ameryka wita się z widzami, po czym zaczyna wyjaśniać w trakcie gotowania, że składniki do sushi szybko się psują, a także dodaje, że należy uważać, aby nie rozgnieść ryżu. Obok niego towarzyszy mu Kanada przebrany na ninja. Zadowolony Japonia stwierdza, że Ameryka musi wprowadzać w życie wnioski z konferencji. Wtedy jednak Ameryka zaczyna smażyć sushi na gorącym oleju, wprowadzając Japonię w dyskomfort.
Rozdział 153[]
Oryginalnie został opublikowany w rozdziałach od dwieście siedemdziesiątego trzeciego do dwieście siedemdziesiątego szóstego World☆Stars.
Chiny dołącza do Hong Kongu pytając się, czy są wokół niego jakieś dziwne stwory. Przez to Hong Kong dopytuje się czy ten gra w jakąś grę polegającą na łapaniu potworów, lecz Chiny zaprzecza i prezentuje mu siatkę wyjaśniając, że jego dom jest prawdziwą wylęgarnią najróżniejszych stworzeń, które można złapać i kolekcjonować, a dodatkową zaletą tej zabawy jest możliwość zaprzyjaźnienia się z miejscowymi. Następnie Chiny prezentuje mu swoją kolekcję. Hong Kong po tym stwierdza, że też ma coś co ma kształt potwora i co może mu oddać. Po tym pokazuje mu emotkę, która pojawiała się wszędzie, więc ostatecznie została nazwana "bogiem". Chiny jest zachwycony tym, że Hong Kong dał mu coś cennego.
Następnego dnia Chiny odwiedza Hong Kong i Makau chwaląc się, że uzupełnij swoją kolekcję dziwnych stworzeń i chce im ją pokazać. Makau jednak zwraca uwagę na jego podarte ubranie, więc Chiny wyjaśnia, że to najnowszy "damage", który zamówił w sieci, choć Hong Kong stwierdza, że ten znowu robi im wieś. Następnie Chiny z zachwytem opowiada im, że ubranie było przyczepione do nogi kuriera, więc Makau uznaje, że lepiej pożyczy mu coś ze swojej szafy. Wtedy Hong Kong nabiera Chiny, że ten kurier był tak naprawdę rzadkim bogiem zniszczenia i kiedy tylko Chiny za nim pobiegł, Hong Kong narzeka, że jeszcze trochę a będą ich obgadywać za zadawanie się z Chinami.
W następnym pasku Chiny z zachwytem mówi o swojej powiększającej się kolekcji. W trakcie uznaje, że powinien załatwić sobie jakieś urocze stworzątko, więc Makau proponuje Dì Jiāng, mówiąc że jest to bóstwo bez twarzy, które chętnie obdarza ludzi swoją mądrością i pomocą. Następnie opowiada związaną z nim mitologię, w której pewnego razu ludzie chcieli odwdzięczyć się mu za przychylność i zauważając, że Dì Jiāng nie ma oczu, ust, uszu, ani nosa, postanowili zrobić w nim kilka otworów. Wtedy jednak Dì Jiāng umarł, a z niego narodził się wszechświat.
Rozdział 154[]
Oryginalnie został opublikowany w rozdziałach od dwieście siedemdziesiątego siódmego do dwieście osiemdziesiątego czwartego World☆Stars.
Rozdział rozgrywa się w się w czasie przed zjednoczeniem Włoch, kiedy Romano mieszkał jeszcze u Hiszpanii. Włochy każe Hiszpanii przynieść mu jakąś lekką książkę o miłości, która miałaby go szybko nie znudzić. W tym celu Hiszpania wyciąga ze swojej biblioteczki książkę o romansie rycerskim, którą Włochy zabiera ze sobą mówiąc, że ma zamiar poszukać w niej jakiś dobrych tekstów na podryw.
Chociaż każdy przeczytany przez Włochy romans okazywał się być podobny z motywem wspaniałego rycerza, który zostaje wplątany w dziwne intrygi, Włochy wciąga się w te historie. Zachwycony Romano sam postanawia zostać rycerzem, po czym przebiera się za jednego i przedstawia się jako nieśmiertelny duch zrodzony poprzez matkę ziemię, Arcanum Celsus Romano. Hiszpania staje się zaniepokojony fascynacją Włoch uznając, że jeśli tak dalej pójdzie, to Romano może w przyszłości narobić sobie wielu kłopotów. Po tym daje mu do przeczytania książkę, która nie kończy się tak szczęśliwie jak poprzednie i jest bardziej realistyczna, co zniechęca Włochy do bycia rycerzem.
Jakiś czas później zostają odwiedzeni przez Prusy, który słysząc o całej sytuacji, zaczyna opowiadać o dawnych latach Zakonu Krzyżackiego, co wprawia Włochy w zachwyt. Hiszpania jednak każe mu się zamknąć. Później Włochy narzeka, że język niemiecki brzmi zbyt super i jest jak rycerz w pełniej zbroi, który może powalić wroga jednym ciosem. Kiedy jednak Hiszpania pyta się go jak w takim razie brzmi hiszpański, Włochy tylko naciąga literę "r".
Rozdział 155[]
Oryginalnie został opublikowany w rozdziałach od dwieście osiemdziesiątego piątego do dwieście dziewięćdziesiątego drugiego World☆Stars.
Ameryka przychodzi w odwiedziny do Anglii. Swoją wizytę wyjaśnia tym, że ostatnio naoglądał się filmów Fantasy, a angielskie budynki wyglądają jakby filmy te były kręcone w jego domu. Anglia czeka na niego na lotnisku, a gdy wreszcie się spotykają, jest zaskoczony formalnym strojem Ameryki. Alfred stwierdza, że w przewodniku po Anglii jest napisane, że Anglicy oceniają innych po wyglądzie, więc turyści powinni zwracać na to uwagę. Arthur jednak każe mu się nie przejmować tymi "bzdurami", choć sam miał na sobie elegancki ubiór.
Anglia zabiera Amerykę na Broadway Tower i za jego prośbą zaczyna opowiadać, że jakiś czas temu nadeszła w jego domu moda na stawianie budynków w starym stylu i to właśnie jeden z tych. Niezadowolony Ameryka przyznaje, że ten mógłby przynajmniej wymyślić jakąś romantyczną historię, więc Anglia w pośpiechu opowiada, że dawno temu mieszkał tu smok, który pustoszył pobliskie wioski, aż wreszcie na ratunek przybył im bohater, co cieszy Amerykę. Przypis obok rozdziału wyjaśnia pojęcie architektury Folly.
Później Anglia zabiera Amerykę w okolice zamku. Podekscytowany Ameryka stwierdza, że brakuje tu tylko goblinów i wróżek, a miejsce mogłoby być rodem z Fantasy. Anglia uznaje, że ten za bardzo wymyśla, jednak po tym pisze do goblina i wróżki czy mieliby czas na spotkanie. Ci jednak odmawiają co Anglia powtarza Ameryce. Po tym Arthur zaprowadza go do dworku z długą historią mówiąc, że właśnie tu będzie nocować. Początkowo Ameryka jest podekscytowany, ale gdy tylko nadeszła noc, nie mógł zasnąć z powodu skrzypienia starego drewna.
Następnego dnia Ameryka pragnie zwiedzić Stonehenge, choć Anglia odradza mu to mówiąc, że jest środek sezonu. Alfred jednak uparcie przekonuje go, ale gdy tylko dotarli na miejsce, nie mogli przecisnąć się przez tłumy ludzi. Jakiś czas później Anglia zabiera go do restauracji, gdzie Ameryka przyznaje, że nie spodziewał się, że Arthur nakarmi go czymś jadalnym. Zaczyna narzekać, że nastawiał się na to co zwykle, ale jego idealny plan obśmiewania go w recenzji poległ w gruzach. W międzyczasie Anglia z zadowoleniem spogląda na Chiny i Indie, którzy byli powodem jadalnego jedzenia.
Ostatecznie Ameryka wraca do siebie, gdzie rozmyśla nad rzeczami u Anglii, których brakuje w jego kraju. Mimo to, finalnie przyznaje, że przynajmniej teraz wie, że to właśnie jego dom jest najwygodniejszy na świecie.
Rozdział 156[]
Oryginalnie został opublikowany w rozdziałach od dwieście dziewięćdziesiątego trzeciego do trzysta szóstego World☆Stars.
Akcja rozdziału przenosi się do roku około 1700. Francja znajduje się w centrum kultury Europejskiej i wszystko co uznawane było za modne lub eleganckie, pochodziło właśnie od niego. W międzyczasie Prusy dostał zadanie od swojego szefa Fryderyka I, aby zrobić rozeznanie we francuskim państwie. Wzięło się to przez uwielbienie Fryderyka do francuskiej kultury, architektury i ubioru. Fryderyk głośno przyznał się, że nie może patrzeć jak Prusy w wiecznie podartym ubraniu wypada na tle innych elegancko ubranych państw.
Podczas obserwowania Francji, zza Prus wyłania się Rosja. Ivan przyznaje, że jego szef również każe mu wzorować się na Francji i dodaje, że cieszy się, że nie jest w tym wszystkim sam. Podczas przyglądania się eleganckiemu stroju Francji, Prusy stwierdza, że woli bardziej męskie stroje, choć zastanawia się nad przerobieniem stroju Francisa w mundur. Rosja jednak jest pozytywniej nastawiony do stroju, po czym komentuje słowa Gilberta mówiąc, że fajnie byłoby go widzieć jak upada w czymś takim w błoto. Przypis na dole krótko wyjaśnia początki doskonalenia technologii warsztatów tkackich.
Niespodziewanie zza pleców Prus i Rosji wyłania się witający z nimi Francja, który zwraca uwagę na ich zainteresowanie francuskim ubiorem. Prusy próbuje przekonać go, że ma gdzieś jego strojenie się i walka jest jego specjalnością. Wtedy jednak oburzony Francja odpowiada, że elegancki strój podnosi zarówno nastrój, jak i morale. Dodaje po tym, że mając świadomość jak dobrze wygląda, zaczyna czuć się niepokonany. Po tym proponuje im, że za "skromną opłatą" wynoszącą ich roczny budżet, nauczy ich co i jak. Zachwycony Rosja od razu się zgadza, choć Prusy czuł się przez to pokonany.
Następny pasek przedstawia Prusy, który nawet po śmierci Fryderyka I, nadal wytrwale podążał za drogą do stania się eleganckim, pomimo swojego niewielkiego budżetu. W międzyczasie Rosja miał z tym problem przez protestujących ludzi, którzy nie popierali ubierania się jak Francja i byli zdania, że zachód nie ma im nic do zaoferowania. Woleli za to nadal nosić długie brody, uważając to za ich tradycję. Wtedy jednak Rosja dostał polecenie od swojego cara Piotra Wielkiego, który polecił mu obciąć brody wszystkim, którzy sprzeciwiają się jego poleceniom, co uszczęśliwiło Rosję.
Wreszcie Prusy pokazuje się w swoim eleganckim stroju, wraz z Rosją, który przez ściskający kołnierz miał problemy z mówieniem. Przypis pod paskiem krótko wyjaśnia zmiany jakie zaszły w Rosji za sprawą Piotra Wielkiego. Oboje ruszyli w odwiedziny do Francji, który w przeciwieństwie do nich, zaczął się nagle ubierać w stare i potargane ubrania. Następny pasek wyjaśnia, że podczas francuskiej rewolucji zaczęto kłaść coraz większy nacisk na prostotę i wygodę codziennych strojów. Francja niepokojąco przyznaje, że teraz może zostać zaatakowanym jeśli tylko ubierze coś co przypomina arystokratyczny ubiór. Przypis obok paska wyjaśnia sytuację społeczną jaka zaszła we Francji po obaleniu monarchii absolutnej.
Rosja przyznaje, że wolał kiedy Francja podążał za zasadą "jak cię widzą, tak cię piszą", podczas gdy Francja wpadł w międzyczasie w konflikt z Austrią. Pomimo swojego stanu, wygrał z nim, pokonując go. W trakcie Francja próbuje przekonać Rosję, że tak naprawdę wygląd nie ma znaczenia, ale Prusy sprzeciwia się temu. Gilbert wykorzystuje sytuację i oświadcza, że stylowy mundur jest towarzyszem broni dla wojownika, obwieszczając się najbardziej eleganckim krajem w Europie i wszczynając walkę z Francisem. Francja ją przegrywa, podczas gdy Gilbert przyznaje, że różnicę pomiędzy nimi wywołują drobiazgi, takie jak metalowe dodatki. Pokonany Francja ubolewa nad sytuacją, podczas gdy z opresji ratuje go niespodziewanie Napoleon Bonaparte, który przywraca mu jeszcze bardziej elegancki strój od poprzedniego, który zszokował Prusy. W międzyczasie, następne paski oraz przypisy obok nich zaczęły wyjaśniać zmiany jakie zaszły również w damskich strojach. W trakcie tego okresu modne stały się także stroje dziecięce, do których zachęcał również Jean-Jacques Rousseau.
Rozdział 157[]
Oryginalnie został opublikowany w rozdziałach od trzysta siódmego do trzysta dziesiątego World☆Stars.
Akcja rozdziału dzieje się przed wojnami napoleońskimi. Austria organizuje spotkanie, chcąc porozmawiać o podejrzanych działaniach Francji, na które zaprosił takie państwa jak Węgry, Prusy czy Czechy. Następne paski przedstawiają Francję, który dla europejskich monarchów, wydawał się być jedną wielką niewiadomą. Dla swoich sąsiadów Francja był bardzo niebezpieczny. W tym samym okresie, gdy zostało to zaprezentowane, Francja po raz pierwszy ogłasza swoje motto "wolność, równość i braterstwo". Węgry proponuje podjęcie działań jako pierwsi i wykończenie go w śnie. Austria jednak zamiast tego proponuje, aby nie uciekać się do ostateczności oraz połączyć siły, by móc go otoczyć, zanim zdąży cokolwiek zrobić. Austria w tym celu udaje się do Holandii, prosząc go o współpracę, jednak ten odmawia.
Kolejny pasek kontynuuje historię dziejącą się po obaleniu Ludwika XVI. Przypis obok paska krótko wyjaśnia relacje państw z Francją, jakie miały wtedy miejsce. Austria informuje, że są państwa skłonne do podjęcia współpracy, mając na myśli Anglię i Rosję. Następnie oświadcza, że czas przemówić Francji do rozsądku, jednak Prusy zatrzymuje go zauważając, że pomimo posiadania tylu rzekomych sojuszników, to nadal zostali w tym sami. Austria jednak zwraca uwagę na wykończony stan Francji i upewnia się, że zawsze może liczyć na siłę Gilberta, z czym ten nerwowo się zgadza. Wtedy jednak do ich okna puka Francja, prosząc Prusy o otwarcie i przerażając tą dwójkę swoim stanem.
Prusy pyta co mu się stało w oko, na co Francja zapewnia, że to tylko paproch, po czym ponawia prośbę o wpuszczenie go do środka, zachęcając, że ma zamiar opowiedzieć mu coś ciekawego. Następnie dopytuje się dlaczego ostatnio wszyscy zamykają mu drzwi przed nosem, więc Austria wyjaśnia, że przeraża ich wszystkich. Francja odchodzi ze łzami w oczach mówiąc, że chciał tylko żeby spojrzeli na świat jego oczami. Powoduje to, że Prusy zastanawia się czy nie zawołać go z powrotem, lecz po chwili Francja sam wraca i tym razem z tłumem ludzi.
Rozdział 158[]
Oryginalnie został opublikowany w rozdziałach od trzysta jedenastego do trzysta dwudziestego drugiego World☆Stars.
Akcja ponownie przenosi się do około 1700 roku, lecz tym razem skupiając się na Genui. Genua sprzedaje Korsykę Francji ze względu na częste bunty tamtejszej ludności, których prawa często były nierespektowane. Mimo to, sami Korsykanie nie byli zadowoleni i wzniecili powstanie zarówno przeciwko Francji jak i Genui. Jednymi z tych powstańców byli rodzice Napoleona Bonapartego. Przypis krótko opisuje Republikę Genui, a kolejny pasek przedstawia okres 15 sierpnia 1769 roku, kiedy urodził się Napoleon Bonaparte, a także jego wczesne dzieciństwo. Korsyka skapitulowała po trzech miesiącach walk, przez co Napoleon urodzony tak późno, został oficjalnie nazwany Francuzem. Mimo to, z powodu różnić kulturowych Korsykanie wyróżniali się na tle innych Francuzów, przez co Napoleon w swojej młodości był odtrącany przez społeczeństwo. Krótkie streszczenie wyjaśnia, że pomimo wściekłości Korsykanów o sprzedanie ich wyspy, zauważyli, że rządy Francji były dla nich lepsze niż Genui więc pogodzili się z losem. W międzyczasie Napoleon był zmęczony ciągłymi odtrąceniami od społeczeństwa i miał dość Francji, choć jego matka pocieszyła go słowami o dumie Korsykanów. Przypis obok tych pasków wyjaśnia daty i porządkuje wydarzenia od 1769 do 1778 roku.
Następne paski skupiają się na dalszym dorastaniu Napoleona i jego nauce o sztuce wojennej we Francji w celu wywalczenia niepodległości przez Korsykę. Kiedy wreszcie Napoleonowi udało się otrzymać stopień oficerski, powrócił do Korsyki, dołączając do tamtejszej armii. Mimo to, ponownie został odtrącony przez społeczeństwo, tym razem za bycie zbyt "francuskim". Przypis obok pasków wyjaśnia te wydarzenia wspominając o Pasquale Paoli, byłym idolu Napoleona, który wolał trzymać się od niego z daleka. Ostatecznie Napoleon został wygnany z Korsyki, będąc uważanym za "francuskiego szpiega", a swoje schronienie znalazł we Francji. Poznaje tam Francję, który komplementuje jego zasługi, dzięki czemu Napoleon ostatecznie postanawia dla niego pracować.
Kolejny pasek przedstawia Francję i Anglię, którzy kiedy jeszcze Napoleon uczęszczał do szkoły wojskowej, walczyli ze sobą. Jednak walki te pochłaniały mnóstwo pieniędzy i za każdym razem kończyło się to źle dla nich obu, przez co ostatecznie postanowili przystopować i wziąć się za gospodarkę. W międzyczasie gdy Napoleon został wygnany z Korsyki, Francuzi walczyli pomiędzy sobą, aż ostatecznie zaczęli prosić Anglię o pomoc. Niewielki wykres obok tych pasków prezentuje Francję w 1793 roku. Kolejny pasek przedstawia Tulon, port wojenny, który został niespodziewanie zajęty przez francuskie armaty i żołnierzy, którymi przewodził Napoleon, a przypis obok krótko wyjaśnia jaka wtedy sytuacja panowała tam. Napoleon, dzięki swoim zasługom, został mianowany generałem i ostatecznie został miło przyjęty w społeczeństwie, choć jakiś czas później został aresztowany przez zmianę władzy we Francji. Spowodowało to, że zaczął bać się o swoją rodzinę, będąc ich jedynym żywicielem. Przypis obok tych pasków wyjaśnia rodzinną sytuację Napoleona po ich wygnaniu z Korsyki.
Po wyjściu z więzienia, Napoleon ożenił się z arystokratką i został przywrócony do służby, a widząc jak wiele znaczyła dla niego Francja, ostatecznie zdecydował się zmienić swoje imię i nazwisko na bardziej francuskie. Obok rozdziału został dołączony profil Napoleona, wraz z jego krótkim opisem.
Rozdział 159[]
Oryginalnie został opublikowany jako trzysta dwudziesty trzeci i trzysta dwudziesty czwarty rozdział World☆Stars.
Włochy, przebywając w domu Japonii, zwraca jego uwagę na małego kotka robiącego pozę jak Maneki-neko przed nimi. Japonia tłumaczy, że jest to dobry znak, ponieważ prawa łapka Maneki-neko przyciąga pieniądze i sukces w interesach, podczas gdy lewa przynosi pomyślność w relacjach międzyludzkich, co wprawia Włochy w zachwyt. Feliciano z podekscytowaniem uznaje, że w takim razie chciałby kotka z obiema łapkami ku górze. Japonia wyjaśnia, że takie figurki również się zdarzają, jednak bardzo rzadko. Jest to insynuacja, że takie kotki wyglądają jakby się poddawały. Jakiś czas później Włochy imituje pozę takiego kota przy Niemczech, który nie mógł go zrozumieć. Japonia, uznając kotka za uroczego, robi mu zdjęcie, stwierdzając że będzie to godne uwiecznienia na Instagramie. Włochy po dowiedzeniu się, że posiada tę aplikację, zaczyna wypytywać go o zdjęcia ładnych dziewczyn, jednak Japonia zamiast tego pokazuje im przypiętą fotografię kota na tablicy ogłoszeń na dworcu.
Rozdział 160[]
Oryginalnie został opublikowany w rozdziałach od trzysta dwudziestego piątego do trzysta dwudziestego ósmego World☆Stars.
Po nowym roku Niemcy przyznaje, że trzeba zrobić generalne porządki, więc Japonia proponuje mu pomoc. Gdy jednak po pierwszym stycznia Kiku widzi deszcz starych choinek wyrzucanych z okien, mocno go to dziwi. Mimo to, Niemcy zapewnia go, że jest to bardzo normalna rzecz, po czym każe mu się zabrać do pracy. W jej trakcie kiedy Japonia wspomina, że niektórzy wyrzucają choinki do kosza, Niemcy denerwuje się mówiąc, że ktoś inny nie będzie mógł z nich skorzystać. Kolejne paski przedstawiają noworoczne porządki Japonii, które przypadają pod koniec starego roku. Ostatecznie kończą się one, po znalezieniu Pegasusa i próbą podłączenia go.
Następnie rozdział przenosi się do noworocznych porządków włoskich braci. Lovino przydziela Feliciano "zaszczyt" posprzątania jego pokoju, myśląc, że ten nawet nie zdaje sobie sprawy, że pomaga mu w realizacji planu zaproszenia dziewczyny do czystego pokoju. Lovino nawet nie zwraca uwagi na Feliciano, który wszystko słyszał. Po tym Veneziano proponuje wyrzucenie niepotrzebnych rzeczy, ale kiedy Romano się za to zabiera, próbuje wyrzucić bezcenne antyki.
Rozdział ponownie przenosi się do Japonii, który w trakcie wielkich porządków, odnalazł w szufladzie stary album. Znajduje w nim najstarszą fotografię swojego zwierzaka podpisaną jako "pierwszy raz na zdjęciu", zawierającą go i Łatka w poważnych minach.
Rozdział 161[]
Oryginalnie został opublikowany w rozdziałach od trzysta dwudziestego dziewiątego do trzysta trzydziestego drugiego World☆Stars.
Hong Kong sugeruje, że Chiny przytył, mówiąc, że ostatnio wydaje się być szerszy. Chiny się tym denerwuje, lecz Hong Kong dodaje, że kanapa się pod nim załamała, podłoga pęka kiedy po niej chodzi, a pandy przed nim uciekają. Wtedy Chiny na dowód swojej chudej sylwetki pokazuje mu identyczne zdjęcia zrobione na przestrzeni różnych lat. Przypis pod paskiem wyjaśnia, że w ciągu ostatniej dekady w Chinach wzrósł odsetek ludzi otyłych. Wtedy dołącza do nich Makau, który chwytając Chiny zauważa, że faktycznie stał się cięższy, choć Chiny bezskutecznie próbuje ich przekonać, że ma tylko grube kości. Makau nie słucha go i proponuje zastanowić się skąd ten nagły przyrost wagi, mówiąc że otyłość jest bardzo niezdrowa. Kiedy Chiny zaczyna opowiadać o swoim stylu życia, początkowo nie budzi ono podejrzeń, dopóki nie rozkręcił się mówiąc o dodatkowym jedzeniu, które ostatnio je.
Chiny udaje się do Ameryki, chcąc z nim poćwiczyć, więc Alfred zabiera go na plażę na America's Boot Camp z treningowym planem na cały dzień. Chiny zwraca uwagę na ich miejsce ćwiczeń, więc Ameryka wyjaśnia, że ich zadaniem będzie przepłynięcie się do pobliskiej wyspy. Chiny przyjmuje to wyzwanie, choć Makau i Hong Kong próbują odwieść go od tego pomysłu.
W kolejnym pasku, dziejącym się jakiś czas później, Chiny postanawiając odpocząć na kanapie Hong Kongu, przez przypadek ją niszczy. Po tym wykaszlał kamienie, które okazały się być rudą metalu jak zauważył Makau. Chiny niezręcznie przyznaje się, że zjadał ostatnio różne minerały mówiąc, że podobno są dobre dla zdrowia.
Rozdział 162[]
Oryginalnie został opublikowany w rozdziałach od trzysta trzydziestego trzeciego do trzysta trzydziestego szóstego World☆Stars.
Piątka Nordyków spędza ze sobą czas podczas przerwy świątecznej na jarmarku bożonarodzeniowym. Finlandia jest podekscytowany ilością straganów, choć Islandia przyznaje, że nie rozumie po co za każdym razem wspólnie robią te zakupy. Dania wyjaśnia, że razem jest raźniej je robić, podobnie jak wspólne porządki, podczas gdy Szwecja dodaje, że jeśli ten ma inne plany to nie musi się z nimi trzymać. Dania daje propozycje spędzenia świątecznego urlopu osobno, jednak prześmiewczo dodaje, że w takiej sytuacji Norwegia spędziłby większość czasu przed telewizorem. Finlandia dołącza do rozmowy mówiąc, że w święta jest mocno zapracowany, więc taki dzień jak ten jest dla niego niczym odpoczynek. Po tym staje się nostalgiczny wspominając święta sprzed lat, w których do jego domu wpadał tłum ludzi z kozimi głowami, podczas gdy Norwegia zastanawia się czy z nim na pewno wszystko w porządku. Przypis obok opowiada o fińskim odpowiedniku świętego Mikołaja Joulupukki.
Jakiś czas później Estonia wita się z Finlandią i resztą, mówiąc że sprzedaje choinki. Następnie daje Finlandii w prezencie jedną z bombek w ubarwieniu flagi Finlandii. W rzeczywistości jednak cała ta sytuacja jest celowa, w której Estonia ma na celu wygrać rywalizację z Łotwą o tytuł ojczyzny choinek. W międzyczasie Islandia zastanawia się dlaczego Norwegia nie dogryza mu tak jak zawsze, jednak po chwili dostaje od niego link do strony z zakupami, który niepokoi go.
Rozdział 163[]
Oryginalnie został opublikowany w rozdziałach od trzysta trzydziestego siódmego do trzysta czterdziestego World☆Stars.
Pamiętasz dawne czasy? (cz.1)[]
Historycy oblegają Francję kłócąc się o prawdziwy przebieg wydarzeń historycznych. Wszystko to zauważa Hiszpania, który żartobliwie pyta się czy ten nie może odpędzić się od wielbicieli. Francja przyznaje, że "monsieur popularny" nie ma lekko, następnie pytając kto by spamiętał wszystkie szczegóły sprzed kilkuset lat. Hiszpania stwierdza, że też tak ma, po czym z rozbawieniem informuje go, że choć doskonale pamięta wszystkie chwile, w których mu stawiał, to za nic nie może sobie przypomnieć, aby Francja kiedykolwiek to robił.
Pamiętasz dawne czasy? (cz.2)[]
Francja i Hiszpania udają się do Belgii i Holandii by spytać się o ich pamięć do minionych lat. Hiszpania spekuluje, że tacy Beneluski jak oni są poukładani, więc zakłada, że nic im z głowy nie wylatuje. Zawstydza tym Belgię, która stwierdza, że Hiszpania za bardzo ich przecenia. Następnie Belgia stwierdza, że ma dobrą pamięć do szczegółów, jednak wszystkiego nie jest w stanie sobie przypomnieć i o zdanie prosi brata. Holandia przyznaje, że pamięta tylko finanse z ostatnich trzystu lat oraz słabe punkty innych państw. Hiszpania wtedy stwierdza, że najwyraźniej oni wszyscy mają podobnie, choć Belgia jest zatrwożona brakiem reakcji innych na jego słowa.
Pamiętasz dawne czasy? (cz.3)[]
Następną osobą, do której udają się Francja i Hiszpania, jest Prusy. Po spytaniu się go czy pamięta zamierzchłe czasy, Gilbert z podekscytowaniem mówi, że pamięta każdy dzień w najdrobniejszych szczegółach. Po tych słowach zabiera ich do swojej piwnicy, gdzie przechowuje swoje pamiętniki. Francja staje się pod wrażeniem tego wszystkiego, choć Hiszpania przyznaje, że jemu szybko znudziłoby się pisanie takich dzienników. Prusy dodaje, że choć pamięć może być ograniczona to jednak zapiski nigdy nie znają limitu. Po tym z dumą opowiada, że w średniowieczu to właśnie zakony były znane z bogatych księgozbiorów, więc i on będący wtedy Zakonem Krzyżackim. Kiedy jednak Francja zagląda do jednego z dzienników, z rozczarowaniem zauważa, że są w nim tylko peany o wspaniałości Prus.
Pamiętasz dawne czasy? (cz.4)[]
Ostatnią osobą, z którą przeprowadzają rozmowę, jest Rosja, który zaczepił Francję i Hiszpanię wyłaniając się zza ściany i wspominając, że usłyszał jak Francja bada coś ciekawego. Francja przyznaje, że chcieli się tylko przekonać ile wszyscy pamiętają z przeszłości. Po tym Hiszpania dodaje, że jedyne co wynieśli z rozmów to przekonanie, że pamięć ich wszystkich jest jak sito. Rosja jednak zwraca uwagę, że lepiej jest móc zapominać, niż pamiętać każdy dzień ze szczegółami. Ostatecznie stwierdza, że jeśli będzie się uśmiechał każdego dnia, to może za kilkaset lat wszyscy zapomną o jego ponurej stronie.
Rozdział 164[]
Oryginalnie został opublikowany w rozdziałach od trzysta czterdziestego pierwszego do trzysta czterdziestego ósmego World☆Stars.
Włochy dostaje list od Bułgarii. Bułgaria wyjaśnia w nim, że miał ostatnio okazje zwiedzić parę państw głównie kierując się szlakiem rzymskich łaźni. Wspomina, że kraj Feliciano też odwiedził i doszedł do wniosku, że ze wszystkich państw praktykujących rzymską tradycję łaźni, to właśnie jego własny jest najlepszy. Dodaje, że w takim razie powinno to go czynić potomkiem Rzymu, co niepokoi Włochy. Feliciano postanawia wybadać wszystkie łaźnie i gorące źródła z nadzieją na wykąpanie się z jakąś ładną dziewczyną. Na swój pierwszy cel postanowił wybrać Pamukkale w Turcji, w której znajdują się gorące źródła - pozostałości po jego dziadku Rzymie. Wbrew jego oczekiwaniom, źródła nie były takie jakie reprezentowano na zdjęciach. Okazały się one być ciasne i z niewielką ilością wody. Turcja wyjaśnia, że jest to zabytek światowego dziedzictwa, więc turystom zostaje udostępniony tylko kawałek atrakcji. Następnie jednak dodaje, aby Włochy niczym się nie martwił, bo okoliczne hotele ciągną wodę z tych samych źródeł, więc zawsze może liczyć na jakiś rabat.
Następnie Włochy udał się do Węgier, która słynie z saun i nawet wspomina, że to ją nazywają "królową gorących źródeł". Węgry ze współczuciem reaguje na słowa Włoch o liście Bułgarii, po czym zaczyna chwalić swoje gorące źródła proponując mu oprowadzenie go po nich. Okazały się one być naprawdę duże. Kiedy jednak zaprowadza go na miejsce, zostawia go samego wymyślając w pośpiechu wymówkę o obowiązku zebrania papryk. W rzeczywistości miała tak naprawdę problem z nabraniem wagi przez święta i nie chciała mu się pokazywać. Przypis obok paska wyjaśnia o zwyczajach jakie można spotkać w królestwie gorących źródeł Węgier, a także jest wzmianka o średniej wadze w Europie.
Kolejnym odwiedzonym państwem był Japonia, który choć nie miał zabytków po Rzymie, to jednak Włochy uznał, że nie ma problemu łączenia przyjemności z pożytecznością. Temat schodzi na zwierzaki Japonii, które jak ten wyjaśnia, są w jego kraju często powiązane z różnymi legendami, podobnie jak same gorące źródła. W trakcie ich rozmowy do łaźni zawitało jeszcze więcej zwierząt.
Następnie Włochy napotyka się na Czechy, która choć nazwała to zwykłym zbiegiem okoliczności, to w rzeczywistości zaczęła go szukać jak tylko dowiedziała się, że bada gorące źródła. Po tym pyta się go czy znalazł już jakieś fajne miejsce, więc Włochy wyjaśnia, że wszędzie gdzie był było cudownie, choć teraz ma zamiar odwiedzić Bułgarię, wspominając, że podobno to u niego jest najlepiej. Wtedy Czechy zaczyna promować swoje łaźnie, nazywając się "królową spa", choć Włochy nie słuchając jej, wyrusza w kierunku Bułgarii.
Bułgaria spędza czas na graniu na komputerze, gdy zostaje niespodziewanie zaskoczony wizytą Włoch. Feliciano wspomina o liście, który od niego dostał i oznajmia, że przyszedł się do niego wykąpać. Bułgaria początkowo nie może tego zrozumieć, myśląc że nie wysyłał żadnego listu, lecz wtedy uświadamia sobie, że musiał coś do niego wysłać będąc pijanym po wypiciu alkoholu. Zaczyna ubolewać nad tym jakim cudem list dotarł, skoro w takim stanie w jakim był wtedy, napisał adres z pamięci. Kiedy Włochy ponownie wspomina o liście, Bułgaria każe mu zamilczeć. Mimo to, Feliciano wyjaśnia, że podróże po łaźniach były dla niego dobrą zabawą i dziękuje mu za wszystko. Wprawia to Bułgarię w jeszcze większe zawstydzenie. Ostatecznie Włochy pyta się czy mógłby się też wykąpać u niego, więc Bułgaria uznając to za świetną okazję, pomimo początkowej niechęci, zgadza się.
Rozdział 165[]
Oryginalnie został opublikowany w rozdziałach od trzysta czterdziestego dziewiątego do trzysta pięćdziesiątego drugiego World☆Stars.
Rozdział przedstawia Monako, do której przychodzi w odwiedziny Francja. Swój przyjazd wyjaśnia tym, że zawsze kiedy robi się zmęczony pracą to nachodzi go ochota na odwiedzenie jej. Kiedy temat przechodzi do rozważań o przebieg dnia, Monako daje propozycję wylegiwania się na plaży, spędzenia czasu oglądając zawody sportowe, a nawet kasyno. Francja zauważa, że wszystko to musi być drogie, więc Monako z dumą odpowiada, że jej kraj nie jest dla biednych ludzi. Następnie Francja zwraca uwagę na czystość jej kraju i kiedy kontynuuje rozmowę, Monako zauważa za nimi kubeł ze śmieciami i za jego plecami wykopuje go, aby nieświadomy Francja go nie zauważył. Po tym Monako niewinnie proponuje zjedzenie czegoś. Przypis obok wyjaśnia, że Monako może pochwalić się nienagannym porządkiem, dzięki silnemu dążeniu do czystości.
Ostatnią rzeczą, na jaką Francja zwraca uwagę, to ilość celebrytów jaka znajduje się w jej kraju. Uznaje, że mając tu tyle bogaczy, pewnie musi jej być trudno z utrzymaniem bezpieczeństwa dla nich wszystkich. Monako wyjaśnia, że bez poczucia bezpieczeństwa nie istnieje jako kraj, ale monitoring robi dobrą robotę. Następnie z determinacją dodaje, że nawet jakby coś się wydarzyło to zawsze w opcji jest zamknięcie granicy i zrobienie porządku z przestępcami, na co Francja reaguje z dumą.
Rozdział 166[]
Oryginalnie został opublikowany w rozdziałach od trzysta pięćdziesiątego trzeciego do trzysta pięćdziesiątego szóstego World☆Stars.
Włochy Południowe, przemęczony pracą, zaczyna marzyć o obudzeniu się rano kotem, stwierdzając, że bycie takim kanapowcem musi być bez wątpienia lepsze. Uznaje, że na pewno wymiatałby w gonieniu za kłębkiem czy wchodzeniu do pudełek, choć Feliciano uważa, że rywalizowanie z kotami nie ma sensu. Stwierdza, że nawet one mają swoje problemy, na przykład gdyby trafił im się zły właściciel. Lovino jednak uznaje, że sam wybrałby sobie właściciela, który miałby wielki dom, dawał mu jedzenie na czas i często głaskał. Feliciano uznaje więc, że powinien zostać kotem Ludwiga, czego Lovino później nie może odzobaczyć.
Następnie Feliciano przychodzi do Anglii i Rumunii pytając o czar zmieniający w kota. Veneziano wyjaśnia, że Romano chciałby zostać kotem, choć Anglia podchodzi do tego sceptycznie. Mimo to, Rumunia z radością przyznaje, że może sprawić, aby inni brali go za kota, chwaląc się, że jest krajem czarownic. Po tym jednak dodaje, że haczyk polega na tym, że tylko dziewięć na dziesięć osób widziałoby go takim, więc Feliciano odmawia.
W ostatnim pasku Lovino przychodzi do Japonii, pytając czy przyszedł sam zgodnie z umową i zachował żądaną dyskrecję. Po tym podsuwa mu pomysł utworzenia kociej restauracji na odwrót, w której to goście byliby traktowani przez obsługę jakby byli kotami. Japonia niezręcznie przyznaje, że jest to na pewno dość nowatorska koncepcja, podczas gdy Lovino zostaje zabrany przez Feliciano, który przeprasza za niego.
Rozdział 167[]
Oryginalnie został opublikowany w rozdziałach od trzysta pięćdziesiątego siódmego do trzysta sześćdziesiątego World☆Stars.
Po konferencji Niemcy odwozi Romano swoim samochodem do domu. Przed jazdą Lovino przyznaje, że jeśli będzie ona dobra, to może nawet uczyni go swoim prywatnym kierowcą, po czym każe mu jechać jak najkrótszą trasą bez wybojów. Ludwig bardzo bierze to pod uwagę i wybiera trasę prosto do jego domu mającą ponad 700 kilometrów. Po jakimś czasie, kiedy Włochy budzi się ze swojej drzemki, z przerażeniem zauważa, że jadą w stronę urwiska i zaczyna panikować. Ostatecznie udaje im się przeżyć, a Włochy zaczyna narzekać, że choć wiedział jak solidne są niemieckie samochody, to jednak to uznaje za przesadę i jakieś czary. Mimo to, Ludwig przyznaje, że to zupełnie standardowy model samochodu.
Rozdział 168[]
Oryginalnie został opublikowany w rozdziałach od trzysta sześćdziesiątego pierwszego do trzysta sześćdziesiątego ósmego World☆Stars.
Rozdział przedstawia Liechtenstein jako jedno z najbogatszych państw w Europie, słynące ze znaczków pocztowych. Szwajcaria stwierdza, że Liechtenstein powinna rozwinąć w swoim domu turystykę, aby zwiększyć dochody i nie skończyć jak "taki jeden leń", co jest nawiązaniem do Grecji. Szwajcaria dodaje, że Liechtenstein ma mnóstwo pięknych miejsc, o których wie niewielu ludzi, więc musi przykuć czymś ich uwagę na siebie. Motywuje to Liechtenstein do rozmowy z parlamentarzystami i przemysłem hotelarskim. Mimo to, rozmowy te nie idą po jej myśli, przez podejście mieszkańców do nowych ludzi. Przypis obok wyjaśnia, że w porównaniu do Monako, w Liechtensteinie jest niewiele hoteli i atrakcji turystycznych.
Następnie Liechtenstein udaje się do włoskich braci, aby spytać się ich dlaczego ich dom jest tak chętnie odwiedzany. Feliciano insynuuje, że może tak być przez pastę, jednak Lovino z dumą stwierdza, że to wszystko dzięki jego urokowi, który roztacza wokół siebie, a który przyciąga turystów z całego świata. Następnie dodaje, że zasługą jest także pyszne jedzenie, piękna przyroda i ich dziedzictwo, o które mocno dbają, choć Feliciano dodaje, że to dziedzictwo to bardziej pozostałości po ich dziadku.
Liechtenstein udaje się z powrotem do Szwajcarii dając propozycję stworzenia maskotki. Dodaje, że gdyby jakiś wesoły stworek reklamował atrakcje turystyczne, klientom mogłoby się to spodobać. Szwajcaria przyznaje, że jeśli sprytnie to rozegra, to taka maskotka może mieć wiele zastosowań. Liechtenstein cieszy się z jego akceptacji pomysłu i wspomina, że podczas tworzenia maskotki, wzorowała się na tych japońskich uważając je za miękkie i urocze. Po tym Szwajcaria tworzy kostium z projektu Liechtenstein, który przypominał znaczek. Liechtenstein jest zachwycona efektem, podczas gdy Szwajcaria zaczyna tłumaczyć, że w środku chowa się doświadczony komandos, a sam strój jest kuloodporny.
W następnym pasku oboje udają się do restauracji, gdzie przysłuchują się rozmowie ze stolika obok. Jednemu z klientów spadł chleb do fondue i za karę musiał postawić kolejkę swoim znajomym. Liechtenstein, zwracając swoją uwagę z powrotem na Szwajcarię, proponuje, aby oni również zagrali w tę grę, z czym Szwajcaria się zgadza. Wtedy jednak zauważa inny stolik, na którym forma kary wyglądała inaczej i kobieta musiała pocałować mężczyznę, co dziwi Szwajcarie, podczas gdy zawstydzona Liechtenstein nie wie jak to wyjaśnić. Przypis pod paskiem wyjaśnia zasady gry.
Kolejny pasek przedstawia Szwajcarię, słynącego z serów. Przypisy wyjaśniają, że jego tereny zawsze miały niewiele ziemi uprawnej, co skłoniło Szwajcarów do inwestowania w produkcję nabiału, a historia wytwarzania ich sięga ponoć czasów przed naszą erą. Ser był ceniony także wśród sąsiadów Szwajcarii i Włochy Północne, który przyszedł zakupić go od niego, przy okazji chwali jego smak. Powoduje to, że Szwajcaria zastanawia się czy rzeczywiście jest taki dobry. Przypis obok wyjaśnia, że dawniej Szwajcarzy mieli ograniczone możliwości pozyskiwania obcej waluty, więc ser był sprzedawany głównie za granicą. Spowodowało to, że Szwajcaria nie miał nigdy możliwości spróbować swojego sera, choć sam go wytwarzał.
Następnie akcja przenosi się do drugiej wojny światowej, wyjaśniając trudne położenie Szwajcarii w tamtych czasach. Szwajcaria zauważył, że jeśli chce zachować neutralność, nie może polegać na dostawach z zewnątrz i może liczyć tylko na siebie. Problemem okazały się być plony, których było za mało, jednak wtedy zorientował się, że suche chleby można zanurzać w zatopionym serze i żaden się nie zmarnuje. W ten sposób odkrył serowe fondue. Kiedy Ameryka w 1964 roku na wystawie EXPO w Nowym Jorku spróbował fondue po raz pierwszy, postanowił rozgłosić je na cały świat, wprawiając Szwajcarię w lekki dyskomfort.
Profile postaci[]
Na początku tomu znajduje się sekcja z postaciami chibi państw i ich krótkimi opisami. Przedstawieni zostają Japonia, Włochy Północne, Włochy Południowe, Niemcy, Ameryka, Anglia, Kanada, Francja, Rosja, Hiszpania oraz Chiny.
Dodatkowe postacie chibi państw z ich krótkimi opisami, przedrukowane z Shonen Jump+, są rozsiane po całym tomie. Przedstawieni zostają Monako, Republika Genui, Fryderyk I oraz Napoleon Bonaparte.
Bonusy[]
Inne wydania[]
Uwagi[]
- Marynarskie wersje chibi państw umieszczone w spisie treści oraz na końcu Rozdziału 144, Rozdziału 145, Rozdziału 147 i Rozdziału 148 zostały pierwotnie opublikowane w poście na Twitterze Himaruyi 22 stycznia 2021 roku.