Drugi tom mangi został wydany 3 lipca 2015 roku przez wydawnictwo Shūeisha. W Polsce manga swoją premierę miała 19 lipca 2019 roku. Zawiera fragmenty z serii publikowanej w Shonen Jump+ od 15 grudnia 2014 roku do 27 kwietnia 2015 roku.
Zawartość[]
Część pierwsza[]
Pierwsza część tomu zbiera paski skupiające się na narodach z Hetalii. Część z nich stworzona jest z luźną narracją, chociaż w większości naśladuje budowę pasków pod szyldem Hetalia: Axis Powers.
Rozdział 14[]
Ameryka kończy swój wykład o stworzeniu drużyny super bohaterów, którzy obroniliby ziemię oraz przechodzi do głosowania za i przeciw. Anglia sprzeciwia się temu pomysłowi nazywając je "zwykłym majaczeniem dziecka z gorączką". Ameryka narzeka, że ten zawsze się go czepia, po czym daje Anglii jego pięć minut podczas których ten może go zjechać. Anglia korzystając z tego zaczyna wypominać wszystkie błędy jakie znalazł w pomyśle Ameryki.
Rozdział 15[]
Po ciężkim dniu Anglia postanowił obejrzeć powtórkę swojego ulubionego filmu fantasy, po czym żałuje, że nie mógłby żyć w baśniowym świecie. Wtedy jego magiczni przyjaciele stwierdzają, że nie ma co myśleć o niebieskich migdałach i powinien wrócić na ziemię. Po tym następuje rozmowa pomiędzy Włochami i Ameryką. Włochy jest pełen podziwu, że Ameryka nie przejmuje się krytyką Anglii na ich spotkaniach, jednak Ameryka stwierdza, że to tak naprawdę pestka po czym pokazuje recenzje Anglii o jego filmie śmiejąc się z niej.
Rozdział 16[]
Niemcy i Włochy przybywają do Japonii, aby obejrzeć jego świątecznie iluminacje i są zdziwieni, a nawet przytłoczeni ilością zakochanych par. Wtedy Japonia tłumaczy, że jego domu występuje specjalny gatunek pszczół, które po zaatakowaniu przez szerszenia, przyklejają się do niego w ten sposób podnosząc jego temperaturę, aż umrze z gorąca robiąc w ten sposób aluzję do ich sytuacji. Niedługo po tym oglądają choinkę Japonii, który zaczyna sobie przypominać chwile kiedy ubierał drzewko po raz pierwszy. To właśnie Prusy mu pokazał tę tradycję po przyjechaniu do niego aby podpisać traktat o przyjaźni i handlu.
Rozdział 17[]
Włochy zaskakuje Niemcy w sylwestra, pukając w jego okno. Po tym opowiada mu, że w jego kraju na nowy rok je się soczewicę, ponieważ przypomina monety i ma przynieść szczęście w pieniądzach na nowy rok. Niemcy orientuje się, że Włochy przyszedł do niego po trochę soczewicy, ponieważ sam zapomniał jej wcześniej kupić. Włochy chcąc się odwdzięczyć, daje mu czerwoną bieliznę, która we Włoszech dana na nowy rok ma przynieść pomyślność. Okazuje się jednak, że zapomniał kupić nową, więc próbował podarować Niemcom tą które miał na sobie.
Rozdział 18[]
Włochy dzwoni do Japonii życząc mu szczęśliwego nowego roku oraz dziękując za kartkę z życzeniami. Włochy zwraca uwagę na rysunek, który Japonia mu narysował, pytając się czy to nie za dużo zachodu robiąc takie listy z obrazkami. Japonia jednak stwierdza, że drukując obrazki czuje, że nie wyraża całej wdzięczności za mijający rok. Później Ameryka odwiedza Japonię, wyjaśniając, że po obejrzeniu "Wolverine'a" naszło go na spędzenie sylwestra u Japonii.
Rozdział 19[]
Świętując nowy rok Ameryka dołącza do Anglii w jednym z jego klubów, komentując to miejsce. Anglia jednak upiera się, że takie dzieci jak on nie zrozumieją historii i dostojeństwa tego miejsca, po czym wyjaśnia, że ten bar istnieje u niego od bardzo dawna. Po tym Anglia drażni Amerykę udając, że widzi ducha za nim, po czym śmieje się z zaniepokojonego Ameryki, który wyjaśnia, że duchów nie da się walnąć. Po tym oboje wpadają na pomysł, aby zrobić knajpę z duchami.
Rozdział 20[]
1 stycznia Ameryka stwierdza, że "nowy rok, nowy on" i za postanowienie bierze schudnięcie. Aby uczcić tę decyzję, postanawia iść po shake'a i burgera. Tymczasem Prusy budzi Niemcy mówiąc mu, że zgłodniał i aby ten poszedł zrobić mu coś na śniadanie. Niemcy informuje go, że są marcepanowe świnki, jednak Prusy odmawia zjedzenia ich mówiąc, że czuje się źle jedząc jedzenie, które na niego patrzy.
Rozdział 21[]
Niemcy uczy Japonię jak upiec stollen. Japonia jest bardzo pracowity i stara się zrobić wszystko szybko oraz dokładnie, więc Niemcy proponuje, aby odpoczął trochę. Wtedy jednak Japonia wyjaśnia, że czas jest tylko ograniczeniem i jego umiejętne wykorzystanie przynosi nowe możliwości, więc Niemcy orientuje się, że to nie zwykły pośpiesz a filozofia. Kiedy jednak muszą poczekać, aż ciasto się upiecze, Japonia kładzie się aby odpocząć.
Rozdział 22[]
Ameryka podbiega do Japonii pytając się go czy oglądał wiadomości o przyznaniu nagród, po czym dostaje potwierdzenie. Po tym oboje zaczynają mówić o wynalazku myśląc, że rozmawiają o tym samym. Japonia jednak miał na myśli twórcę niebieskiej diody led, a Ameryka badania nad śliskością skórek od bananów. Następnie Ameryka mówi o tym jak w jego kraju dostaje się nagrody za najbardziej bezużyteczne środki publiczne czy za najgorszy film, proponując Japonii, aby zorganizował to samo.
Rozdział 23[]
Rozdział przedstawia Francję. Został pokazany jako jeden z najbardziej stylowych państw świata, posiada piękne zabytki oraz miasta, a także można u niego obejrzeć niezliczone dzieła sztuki. Turyści mogą cieszyć się tym wszystkim, przynajmniej do momentu, aż nie zacznie strajkować.
Rozdział 24[]
Francja dokucza Anglii wypominając jego stary kardigan. Oboje zaczynają się kłócić o to co jest najważniejsze w stylu, gdzie ostatecznie Francja stwierdza, że życie bez elegancji jest jak życie pod wiecznie zachmurzonym niebem robiąc nawiązanie do pogody w Anglii. Wtedy Ameryka wtrąca się mówiąc, że Francja dobrze gada i Anglia powinien założyć "jakieś modne ciuszki". Francja jednak stwierdza, że mu się tylko wydaje, że jest elegancki.
Rozdział 25[]
Włochy próbuje przedstawić Francję, jednak Francis stwierdza, że to niepotrzebne, ponieważ "jego uroda, wdzięk i elegancja są znane na całym świecie". Kiedy zadaje sobie pytanie co jeszcze może przedstawić, za nim pojawia się Niemcy stwierdzając z irytacją, że mógłby dorzucić to, że ciągle dokłada mu pracy.
Rozdział 26[]
Rozdział zaczyna się wprowadzeniem wyjaśniającym to jak Anglia i Francja byli zarówno przyjaciółmi oraz wrogami od początków. Akcja obsadzona jest w średniowieczu, w którym zostaje oboje przedstawiani są jako dwójka państw zawsze szukająca powodów do walk pomiędzy sobą. Wtedy jednak Włochy widząc ich z daleka stwierdza, że oboje nie umieją w dorosłość.
Rozdział 27[]
Mały Włochy zauważa, że kościół jest skorumpowany i chciwy na pieniądze. Wtedy podchodzi do niego Savonarola, który deklaruje, że przybył aby położyć kres zepsuciu trawiącego ich możnowładców i hierarchów. Mimo to nadzieje Włoch o uratowanie sytuacji przepadają kiedy Savonarola zaczyna palić malowidła twierdząc, że prowadzą do rozpusty.
Rozdział 28[]
Po przeczytaniu "Romea i Julii" Niemcy decyduje się odwiedzić Weronę, mając Włochy za swojego przewodnika. Włochy stwierdza, że w głębi duszy Niemcy może być romantykiem, choć Niemcy stara się zaprzeczyć. Włochy mu jednak przerywa pokazując balkon, który został zbudowany bazując na balkonie Julii. Niemcy stwierdza, że to właśnie tutaj Romeo i Julia wyznali sobie miłość w drugim akcie, po czym łamie romantyzm racjonalnie komentując ich miłość. Następnie Włochy pokazuje statuę Julii opowiadając, że kto jej dotknie będzie mieć szczęśliwe małżeństwo.
Rozdział 29[]
Podekscytowane kraje postanawiają świętować walentynki. Wtedy Włochy zauważa, że w Japonii to dziewczyny dają prezenty chłopakom, z czym Japonia się zgadza jednak dodaje, że to nieco bardziej skomplikowane i mężczyźni zawsze powinni się odwdzięczyć za prezent. Stwierdza, że to właśnie w walentynki można najbardziej odczuć hierarchię społeczną w szkole lub pracy. Po tym dołącza do nich Tajwan, która podarowała Japonii czekoladki, co Francja i Włochy uważnie obserwują wprawiając Japonię w zakłopotanie. W dodatkowym bonusie Włochy pyta się Tajwan czy dla niego nic nie ma, więc Tajwan odpowiada, że świętowała specjalnie dla Japonii. Dodaje, że jeśli jednak chciałby w przyszłym roku dostać od niej prezent, nie powinien zapominać o white day, w którym mężczyźni odwdzięczają się kobietom.
Rozdział 30[]
Chiny decyduje się użyć na Japonii pandziej dyplomacji, jednak kiedy do niego dociera zauważa, że ten na głowie ma ruszające się kocie uszy. Po tym Chiny decyduje się zrobić własne, uważając je za urocze, aż w końcu mu się udaje. Po tym postanawia zrobić więcej chińskiej różowej mody i zaczyna szyć sukienkę. Po ubraniu jej ze zrezygnowaniem zauważa, że ma przecież cztery tysiące lat.
Rozdział 31[]
Włochy ujawnia, że ostatnio słyszy jakieś dziwne odgłosy w domu i prosi Chiny, aby ten pomógł mu wypędzić duchy. Włochy wyjaśnia, że jego własne procedury w egzorcyzmach długo trwają, a Chiny powinien być w stanie zrobić to od razu. Mimo to Chiny odpowiada, że to za dużo zachodu po czym próbuje wytłumaczyć Włochom na czym polega poranne tai chi. Chiny ostatecznie stwierdza, że Włochy naoglądał się rożnych dziwnych filmów i przecenia jego możliwości, jednak dodaje że zamiast tego, może pokazać mu narysowany obraz na ziarnku ryżu. Po tym dodaje, że hałasy w jego domu to pewnie szkodniki i może się ich pozbyć za drobną opłatą.
Rozdział 32[]
Włochy decyduje się przejść do Niemiec przez teren Szwajcarii, mówiąc że tak będzie szybciej. Tereny Szwajcarii wyobraża sobie jako spokojne, jednak Szwajcaria zauważając go, grozi mu zamrożeniem wszystkich jego kont bankowych. Kiedy Włochy uruchamia system alarmowy Szwajcaria szybko konfrontuje się z nim.
Rozdział 33[]
Włochy zauważając Liechtenstein próbuje ją skomplementować, jednak Szwajcaria mu przerywa. Szwajcaria daje mu dwa wybory. Jeśli jest intruzem przechodzącym przez jego ziemię pod jego nieobecność, będzie musiał mu dać nauczkę. Ewentualnie jest turystą, którego będzie musiał honorowo przywitać. Przerażony Włochy mówi, że jest turystą, który uważa jego dom za piękny. Szwajcaria wtedy proponuje obiad, który wydaje się być dla Włoch za drogi. W zamian Szwajcaria proponuje mu pracę, skoro nie ma pieniędzy, podczas której Włochy zauważa, że bardzo musi lubić kwiaty.
Rozdział 34[]
Kiedy Niemcy zastanawia się jak uciszyć narody, zaczepia go Rosja pytając czy nie zamierza spytać się go dlaczego dziś jest taki cichy. Początkowo Niemcy jest zniechęcony, jednak przekonany przez Rosję, pyta go o to. Początkowo Rosja sugeruje rzucaniem gróźb w stronę Ameryki, jednak po tym już na poważnie wyjaśnia, że kiedy słyszy taki gwar czuje, że nie jest sam na świecie. Ostatecznie także stwierdza, że czasami przesadzają i zamierza ich uciszyć w granicach prawa.
Rozdział 35[]
Rosja zaczepia Włochy prosząc go o przysługę. Początkowo Włochy jest przerażony, kiedy jednak słyszy, że Rosja zaprzyjaźnił się z kimś i potrzebuje pomocy w wyborze prezentu, staje się podekscytowanie zmotywowany do pomocy. Do momentu, aż Rosja nie przeraża go swoim nastrojem, przez co ponownie staje się poddenerwowany.
Rozdział 36[]
Włochy rozpoczyna operację "prezent jak marzenie". Rosja jest zdziwiony ilością książek i komputerem, pytając czy nie mieli iść na zakupy, jednak Włochy wyjaśnia, że co kraj to obyczaj i to co u niego może symbolizować szczęście, u kogoś innego może znaczyć coś przeciwnego. Po tym radzi, aby Rosja traktował upominek jak przekazywaną wiadomość, którą pokaże co czuje. Daje przykład Francji, który pokazuje swoje odczucia do kogoś po jakości wina jakim częstuje. Rosja po tym wysyła do Francji wiadomość, że wino którym go poczęstował miało w ocenie 3/10, niepokojąc go. Po tym Rosja staje się zmartwiony prezentem, jednak Włochy stwierdza, że nie musi się niczym martwić, bo liczą się dobre intencje. Rosji jednak nie podoba się ta rada, więc Włochy ostatecznie mówi mu, aby wybrał na prezent coś co sam chciałby dostać.
Rozdział 37[]
Francja próbuje zaproponować Ameryce wspólny obiad, jednak przerywa z szokiem zauważając go z Rosją. Rosja wyjaśnia, że oboje nie są do siebie tak wrogo nastawieni, jak każdy sądzi i Ameryka dodaje, że często gadają przy kawie. Francja zauważa, że jeszcze niedawno mieli takie relacje, że każdy obawiał się kolejnej wojny, jednak ostatecznie staje się zadowolony ich poprawą relacji. Robi się jednak ponownie zaniepokojony, kiedy Rosja i Ameryka rzucają w siebie groźbami z uśmiechem.
Rozdział 38[]
Włoscy bracia są odwiedzeni przez Rzym w swoich snach. Po konferencji Francja zaczepia ich mówiąc, że jeśli nie będą pracować ciężej to ich gospodarka upadnie. Romano jednak odmawia współpracy z bratem. Podczas snu Włochy zastanawia się co zrobiłby dziadzio Rzym, który odwiedza go radząc, aby wezwał brata na pojedynek. Włochy jednak odmawia mówiąc, że oni nie są jak on, więc Rzym ponownie radzi, aby kupili sobie syna Germanii i kazali mu pracować. Włochy znowu odmawia, więc Rzym ostatecznie radzi podbić Anglię, niepokojąc Włochy swoją gwałtownością. Na końcu Rzym po prostu pociesza Włochy, mówiąc że pozostaje tylko dobre jedzenie, ładne dziewczyny, zapomnienie o smutkach i pójście spać.
Rozdział 39[]
U schyłku XVIII wieku Niemcy i Prusy zastanawiają się nad przyszłością budowania maszyn. Będąc bardziej obeznanym z tematem, Prusy decyduje się poduczyć Niemcy, mówiąc mu że udało mu się wykupić pomysły od Anglii. Niemcom jednak nie podoba się bałaganiarski styl Anglii i zaczyna poprawiać projekt maszyny razem z Prusami. Ostatecznie udaje im się zbudować maszynę, a w międzyczasie Francja zakrada się pod ich okno, aby podejrzeć ich projekt. Staje się jednak zszokowany kiedy dostrzega ich zapał. Po jakimś czasie Prusy i Niemcy wybierają się do Anglii, aby ten ocenił ich wynalazek. Mimo to Anglia odmawia mówiąc, że woli pozostać przy swoim starym stylu. Wtedy przerywa im Ameryka mówiąc, że udało mu się zbudować maszynę mogącą produkować więcej towarów naraz.
Rozdział 40[]
Pełen dumy i podekscytowania Włochy kończy budować swój samochód, zapowiadając że ma zamiar w przyszłości zrobić jeszcze lepszy. Wszystko to obserwuje z ukrycia Włochy Południowe, czujący zazdrość i uznaje, że dawne czasy były lepsze. Po tym słyszy z radia, że Ameryka stał się potęgą gospodarczą i przychodzi do niego szukając pracy. Mimo to czuje zawód, kiedy Ameryka mówi mu aby zaczął sprzątać i początkowe zirytowanie zmienia w błaganie, aby wziął go na utrzymanie. Ostatecznie Włochy i tak kończy zamiatając podłogę.
Rozdział 41[]
Ameryka sprawdza progres pracy Włoch, jednak odnajduje tylko zabałaganiony pokój, w którym ledwo dało się przejść. Włochy siedząc na krześle mówi, że to zemsta za to, że nim pomiata i nie chce płacić za jego utrzymanie. Grozi, że jeśli nie spełni jego warunków, kandydat zła odpłaci mu się. Mimo to Ameryka stwierdza, że skoro jest tym złym to musi się z nim rozprawić jak przystało na bohatera. Wtedy zaniepokojony Włochy wycofuje się ze swoich słów, chcąc uniknąć walki. Po upływie tygodnia Włochy z frustracją obrabia Amerykę, który mówi że jeśli źle mu u niego to zawsze może wrócić do domu. Mimo to Włochy wyjaśnia, że nie chce wracać, bo nawet jeśli zająłby się rolnictwem to niewiele by z tego miał, a także ma problem z bratem któremu wszystko zawsze wychodzi. Ameryka po chwili stwierdza, że nie może go utrzymywać, ale przyznaje, że jeśli ma jakieś wyjątkowe umiejętności to podniesie mu pensje. Ostatecznie dochodzą do wniosku, że Włochy będzie mógł gotować dla niego włoskie jedzenie, choć Włochy zapędza się z myślą o stworzeniu u niego restauracji, do której będą chodzić wszystkie ładne dziewczyny.
Rozdział 42[]
Anglia ma problemy z handlem swoich produktów, które zostają w tyle na tle innych państw. Zauważa, że produkty Niemiec, choć takie same, są innej ceny i sprzedają się lepiej. Postanawia więc rozwiązać problem zaznaczając, które produkty są wyprodukowane w Niemczech, jednak nawet to nie pomaga. W związku z tym Anglia postanawia doradzić się u innych narodów co powinien zrobić ze swoimi produktami. Mimo to żadna porada nie okazała się przydatna, dopóki nie dotarł do Ameryki, który zasugerował zmianę wyglądu.
Rozdział 43[]
Podczas gdy inne państwa rozwijały się coraz lepiej w rewolucji przemysłowej, Rosja pozostał całkowicie w tyle, nadal inwestując w rolnictwo. Mimo to marzył o byciu jak inni, a nadzieję do pozostania takim dodał mu jego szef, który kazał mu dogonić zachód i czynić postępy. Cała jego praca poszła jednak na marne, kiedy nastał nowy szef i zatrudnił niemieckiego specjalistę, a samemu Rosji kazał wracać do wykopalisk. Ostatecznie jednak jego szef ponownie się zmienił i tym razem stawiał na własnych inżynierów oraz miał dość polegania na innych. Dał Rosji materiały i kazał zbudować mu maszynę parową, grożąc mu karą jeśli nie skończy.
Część druga[]
Druga część tomu zbiera paski skupiające się na cesarzach Starożytnego Cesarstwa Rzymskiego. W przeciwieństwie do historii z poprzedniego tomu, struktura pasków przypomina tradycyjny system Hetalii i zawiera reprezentację starożytnych cywilizacji.
Akt 12[]
Przedstawiając Kwintyllusa, zostaje wyjaśnione, że nawet sami Rzymianie go dobrze nie znali, nawet jeśli powstało wiele zapisków na jego temat. W historii Rzymianie kłócą się, że Kwintyllus ciągle wstępuje na tron. Przez to ostatecznie nie mogą stwierdzić jaka jest oficjalna data jego ukoronowania. W pewnym momencie żołnierz przybywa z wieścią, że Kwintyllus został zabity przez żołnierzy którzy wszczęli bunt z powodu niskiego żołdu. Wtedy jednak przybiega ktoś inny, kto mówi że Kwitnyllus nie został zabity, a popełnił samobójstwo. Wtedy jednak żywy Kwintyllus wychyla się za ściany pytając czy serio nie żyje, przerażając Rzymian.
Akt 13[]
Rozdział rozpoczyna się plotką, wedle której Cesarz Klaudiusz II zakazał małżeństw, lecz mimo to biskup Walenty miał w ukryciu udzielać ich przez co został skazany na śmierć. Mimo to Kwintyllus, podróżując w czasie, z szokiem zaprzecza temu. Wracając do czasów Rzymu, Kwintyllus opowiada swojemu bracie o tym co usłyszał w przyszłości, jednak Klaudiusz II Gocki nie wierzy temu myśląc, że to tylko sen i ostatecznie obala obawy Kwintyllusa mówiąc, że należy brać ślub gdy tylko pojawi się miłość. Ponownie wracając do współczesności, Kwintyllus tłumaczy historię Niemcom, który jednak traktuje go nieco lekceważąco uznając go za dziecko.
Akt 14[]
Wojskom rzymskim udaje się pokonać wrogą armię i jeden z nowych żołnierzy stwierdza, że zwycięstwo zawdzięczają dobremu dowodzeniu. Mimo to Probus milczy, a inny żołnierz woła nowego, wyjaśniając że cesarz jest bardzo nieśmiały i rzadko dzieli się swoimi przemyśleniami. Z tyłu Rzym rozmawia krótko z Probusem, który kazał mu przekazać innym podziękowania. Po tym Probus zauważa zmęczenie Rzymu, który jednak stara się to bezskutecznie ukryć. Probus zauważa, że to oni głównie wygrywają bitwy, więc uznaje że problem leży w zniszczonych terytoriach w środku kraju. Decyduje się zacząć odbudowywanie imperium od środka, zaczynając od rolnictwa.
Akt 15[]
Kontynuując poprzedni akt, Probus nadal skupiony jest na odbudowie wewnętrznej Imperium Rzymskiego. Po jakimś czasie spotyka Rzym, który po pytaniu o zdrowie, szczerze stwierdza, że czuje się o wiele lepiej, sprawiając tym radość cesarzowi. Jednak po jakimś czasie, kiedy Probus został sam, zostaje zabity przez żołnierzy. Kiedy się budzi, widzi przed sobą Rzym, któremu mówi że miał dziwny sen. Mimo to Rzym wyjaśnia, że to nie był sen, a za nim pojawia się Klaudiusz, przez co Probus orientuje się, że jest martwy. Jest zawiedziony tym, że nie udało mu się skończyć swojego celu.
Akt 16[]
Rozdział rozpoczyna się wyjaśnieniem, że Rzymianie mieli wiele rozrywek w swoim kraju, jak przykładowo teatry. Jednak najbardziej cieszyły ich walki gladiatorów. Jeden z nich, Spiculus, wygrywa walkę triumfując nad ledwo żywym przeciwnikiem. W tle dziewczyny wykrzykują za Spiculusem, aby ten je zauważył. Narrator wyjaśnia, że choć można sobie wyobrażać walki gladiatorów na śmierć i życie to jednak wyszkolenie takiego jednego gladiatora zajmuje dużo czasu i jest bardzo kosztowne, więc nie można go sobie od tak zabić. Właśnie dlatego gladiatorzy głównie zachwycali swoich widzów swoimi zdolnościami w walce. Na końcu w tle zostaje pokazany Neron, któremu nigdy nie podobały się walki gladiatorów i nazywa ich barbarzyńcami.
Akt 17[]
Rozdział rozpoczyna się historią o królu Persji Szapurze I, który pokonał rzymskie wojska i pojmał cesarza Waleriana. Rozdział również po raz pierwszy przedstawia postać Persji, który po wygranej bitwie odwiedza Rzym aby pałać się przed nim swoim zwycięstwem. Germania przekrada się za nimi, obserwując scenę. Wracając do króla Persji, zostaje mu przedstawiony obraz upamiętniający zwycięstwo nad Rzymem. Mimo to Szapurowi nie podoba się ułożenie jego rąk mówiąc, że musi trzymać Waleriana za dłoń.
Akt 18[]
Kontynuując poprzedni rozdział, Szapur oferuje Walerianowi gorącą kąpiel. Mimo to widząc niepewność pojmanego cesarza, pyta się go czy może wygląda mu na barbarzyńcę, który nie zna kultury ani gustu swoich gości. Walerian zgadza się na kąpiel, jednak nie wie jak ma poprosić o puszczenie jego dłoni. Jakiś czas później Szapur oferuje Walerianowi powrót do Rzymu jeśli ten by tego chciał. Mimo to Walerian odmawia mówiąc, że wszyscy będą się śmiali z jego porażki i od razu skończy w Tybrze. Szapur postanawia po tym nieco rozluźnić swój uchwyt na dłoni cesarza. W międzyczasie Rzym zaczyna słyszeć plotki mówiące o tym, że Szapur strasznie znęca się nad Walerianem i osobiście się udaje do króla Persji, aby poprosić o wydanie go. Finalnie okazuje się jednak, że Walerian ma się dobrze i nie chce jeszcze wracać.
Gościnnie[]
Ameryka wita wszystkich przedstawiając się, co w pewnym momencie przerywa mu Anglia. Z kolei Włochy ignoruje całą sytuację, leżąc i nie słuchając Niemiec, który każe mu przestań. Japonia jednak stwierdza, że nie warto się denerwować i bierze na siebie odpowiedzialność przedstawienia wielkiego wydarzenia jakim jest wydanie pierwszego tomu mangi Hetalia: World Stars. Reszta pasków przedstawia Starożytny Egipt wyjaśniając, że w jej kulturze jest wielu bogów. Kiedy Egipt miała zamiar przedstawić swojego ulubionego boga, przerywa jej faraon Echnaton mówiąc, że od teraz bogiem Egiptu ma być Aton, a reszta ma iść w odstawkę. Mimo chęci Starożytnego Egiptu, nie potrafiła zrozumieć Atona, a tym bardziej nie wiedziała jak ma go czcić, bo przy jednej z prób ten zaczął ją dźgać. Ostatecznie Egipt próbuje z nim porozmawiać, jednak faraon uprzedza, że Aton rozmawia tylko z nim i jego rodziną. Już w czasach współczesnych, Japonia zastanawia się dlaczego Echnaton postanowił wprowadzić nową religię, a Ameryka słysząc go oświadcza, że to na pewno musiał być obcy, który chciał podbić ziemię. Wracając do starożytności, Egipt poddaje się w próbach zrozumienia Atona, jednak faraon stwierdza, że jeśli okaże mu trochę miłości to na pewno go zrozumie. Po latach ostatecznie Echnaton zmarł, a władcą po nim został Tutanchamon, który odrzucił kult Atona.
Profile postaci[]
Na początku tomu znajduje się sekcja z postaciami chibi państw i ich krótkimi opisami. Przedstawieni zostają Japonia, Włochy Północne, Włochy Południowe, Niemcy, Prusy, Ameryka, Anglia, Francja, Austria, Starożytny Rzym oraz Germania.
Dodatkowe postacie chibi państw z ich krótkimi opisami , przedrukowane z Shonen Jump+ i powiązanych z nią stron internetowych, są rozsiane po całym tomie. W części pierwszej przedstawieni zostają Anglia, Tajwan, Rosja, Szwajcaria oraz Chiny. W części drugiej przedstawieni zostali Neron, Kwintyllus, Marek Antoniusz, Juliusz Cezar, Oktawian August, Tyberiusz, Klaudiusz, Kaligula, Klaudiusz II Gocki, Probus, Aurelian, Walerian I, oraz Persja. Dodatkowo w sekcji gościnnie została przedstawiona Starożytna Egipt.