Pierwszy tom mangi został wydany 4 lutego 2015 roku przez wydawnictwo Shūeisha. W Polsce manga swoją premierę miała 17 maja 2019 roku. Zawiera fragmenty z serii publikowanej w Shonen Jump+ od 22 września do 12 grudnia 2014 roku.
Zawartość[]
Część pierwsza[]
Pierwsza część tomu zbiera paski skupiające się na narodach z Hetalii. Część z nich stworzona jest z luźną narracją, chociaż w większości naśladuje budowę pasków pod szyldem Hetalia: Axis Powers.
Rozdział 1[]
Rozdział ten przedstawia koncept serii, w trakcie biegu spóźnionego Włoch na konferencję. Po tym jak Niemcy go skarcił, Włochy pokazał mu zdjęcie z jego udziału w Oktoberfeście, tym samym go zawstydzając. Po spotkaniu Włochy błaga Niemcy, aby ten podwiózł go do domu, ponieważ ktoś ukradł mu samochód. Podczas jazdy Niemcy narzeka na dziwne przepisy jakie mają włoskie drogi oraz na obywateli, którzy bezmyślnie przechodzą przez ulicę kiedy chcą. Po wyjechaniu z miasta Niemcy chce się dalej kierować za pomocą GPS-u, który ku przerażeniu Włoch, kieruje go prosto przez toalety. Po dotarciu na miejsce Niemcy uznał, że należy mu się coś za kłopoty jakie Włochy zawsze mu przysparza i postanawia pozwiedzać.
Rozdział 2[]
Początek rozdziału rozpoczyna się przedstawieniem różnic między latem we Włoszech a latem w Niemczech. Po tym jest kontynuacja z poprzedniego rozdziału i Włochy zaczyna oprowadzać Niemcy po swoim kraju. Zaczyna opowiadać o kieszonkowcach, a następnie o samozwańczych gladiatorach. Niemcy jest zdziwiony pytając, czy to właśnie mają być te "uroki Italii", po czym Włochy stwierdza, że Ameryka odwiedzając go cały czas robił zdjęcia więc myślał, że jego też to zainteresuje. Niemcy odpiera, że w jego kraju jest na pewno więcej interesujących rzeczy jak włoskie krajobrazy, co Włochy uznaje za komplement.
Rozdział 3[]
Włochy kontynuuje oprowadzanie Niemiec po swoim domu, choć zatrzymuje się widząc dziewczynę na ulicy i komplementując ją. Niemcy karci go, choć Włochy wyjaśnia, że nikogo nie zaczepia tylko "wychwala zalety pań, które mija na ulicy". Niemcy więc pyta co by było gdyby zobaczył mężczyznę mającego takie zalety, po czym Włochy robi minę. Później Włochy proponuje zjedzenie czegoś i przypominając sobie sytuację tego jak musiał jadać w domu Niemiec, ostatecznie uznaje, że domowe jedzenie jest najlepsze i stwierdza, że ugotuje coś dla niego. W bonusowej ilustracji zostają przedstawione momenty tego jak należy zachowywać się w Japonii.
Rozdział 4[]
Niemcy próbuje odpocząć podczas swojego dłuższego urlopu, jednak przerywa mu to Włochy swoją niespodziewaną wizytą. Niemcy pyta się dlaczego jest ubrany tak dziwnie i jakim cudem udało mu się w takim stanie przejść granicę. Włochy początkowo stwierdza, że jego strój to japoński cool biz ale we włoskiej odmianie, jednak ostatecznie ujawnia, że nie zapłacił rachunków więc odcięli mu prąd i klimatyzację, nie ma na pociąg, pić mu się chce oraz pada z gorąca i prosi Niemcy o euro. Niemcy zaprasza go do swojego domu i Włochy dziękuje mu za gościnność, w międzyczasie oglądając telewizję. Po tym jednak Włochy zaczyna panikować po zauważeniu, że znowu przybrał na wadze i stwierdza, że to zapowiedź tego, że coś złego przydarzy się ich światu.
Rozdział 5[]
Nadal przygnębiony przez przybranie na wadze Włochy postanawia od tego momentu jeść codziennie tylko jedną trzecią pizzy. Niemcy jednak chcąc udowodnić mu, że przesadza pokazuje mu statystyki z tematem "czy we Włoszech facet może mieć oponkę?", gdzie większość głosów, bo aż 91%, uznało że "męski brzuch ich nie interesuje". Po tym uszczęśliwiony Włochy stwierdza, że dziś na kolację może zjeść smalec ze słoniną, po czym Niemcy ponownie krzyczy, że przesadza. Po tym daje mu pieniądze na zapłacenie prądu, ubrania, aż ostatecznie Włochy prosi o podwiezienie do domu oraz słoninę do zjedzenia. W trakcie jazdy do domu Włoch, Włochy żałuje, że zjadł tego tyle, po czym zastanawia się czy jest na świecie ktoś kto do wszystkiego dodaje słoninę czy jakiś inny smalec. Historia kończy się na Ameryce jedzącym smażone masło.
Rozdział 6[]
Włochy postanowił do mangowego konwentu, po czym wysyła Niemcom zdjęcia siebie jako "króla piratów". Niemcy jednak nie widzi w jego przebraniu nic pirackiego, przez zbyt drogie ubrania. Następnego dnia Włochy proponuje Niemcom aby oboje się za coś przebrali, dzięki czemu mogliby poznać jakieś fajne dziewczyny. Niemcy odmawia, po czym przyznaje, że umie trochę rysować w mangowym stylu. Po tym rysuje Włochy według instrukcji z poradnika, a podekscytowany Włochy uznaje, że właśnie odnalazł jego drugie oblicze. Później, po konferencji europejskich państw, Włochy narzeka na ilość pracy jaką dostał po czym przyznaje, że żałuje, że coś takiego jak "smocze kule" nie istnieje. Zaczyna wymieniać jakie życzenia miałby, a gdy pyta o to Niemcy ten odpowiada, że chciałby aby przestał na wszystkich polegać we wszystkim. Po tym jednak przyznaje, że chciałby móc porozmawiać ze swoimi psami.
Rozdział 7[]
Rozdział rozpoczyna się krótką historią mniejszych państewek, które Prusy postanowił złączyć w jedną całość. Rozkazał im przestań kłócić się o drobnostki, a zmotywował ich do zjednoczenia siły wokół wspólnej idei. Dzięki jego inicjatywnie udało się zachęcić państewka do zbudowania jednego państwa, choć wtedy przeszkodził im Austria, który nie uznawał przewodnictwa Prus i postanowił, że on wychowa Niemcy aby wyszedł na kogoś z klasą. Przez to pomiędzy nimi wybuchła walka, którą Prusy wygrał. Dzięki temu powstał Niemcy, a Prusy uznał, że ten może nazywać go starszym bratem tyle razy ile tylko zapragnie. Rozdział kończy się Prusami, który śni o tym wydarzeniu. Na dolnym przypisie zostaje wyjaśnione, że Niemcy nie powstał jako dziecko (jak inne narody), ponieważ miał solidne fundamenty.
Rozdział 8[]
Włochy przedstawia Japonię wyjaśniając, że oboje znają się od dawna pomimo dużej odległości od siebie. Twierdzi, że Japonia rzadko wyraża emocje mimiką czy gestami, choć Japonia uważa, że robi duże postępy. Włochy też zauważa, że Japonia dużo mówi i z jego twarzy nigdy nie znika uśmiech, choć dodaje, że to strategia biznesowa. Później Włochy chwali prezentację Japonii o turystyce, przez co zawstydza go. Zaczyna się zastanawiać czy nie potrafi mówić komplementów skoro Japonia gorzej się przez niego wstydzi jednak Niemcy obok stwierdza, że "Japonia w ten sposób okazuje swoją radość". Później na spotkaniu Niemcy zauważa, że Japonia czyta książkę o ich kulturze. Japonia uznaje, że od tej pory będzie postępował zgodnie z instrukcją, jednak kiedy Włochy przybiega do niego i wita go uściskiem, Japonia ma trudność w odwzajemnieniu tego. Krótki pasek na końcu wyjaśnia, że Włochy Południowe witają się jeszcze bardziej wylewnie.
Rozdział 9[]
Włochy przypomina sobie pierwsze spotkanie z Japonią. Razem z bratem uznali, że Japonia musi mieć bardzo trudny charakter, a nawet na spotkaniu ani razu na nich nie spojrzał i był głównie cicho. Japonia wyjaśnia, że przez swój długi izolacjonizm zapomniał jak rozmawiać z innymi. Później Włochy, z zakrytą głową, zaskakuje Japonię, pytając się czy wie on gdzie można spotkać ninję. Japonia odpiera, że w Iga i Koga są miejsca, które pozwalają turystom doświadczyć życia wojowników cienia. Po tym jednak oboje dekoncentrują się i zaczynają skupiać się puszystym zwierzęciu nieopodal. Na koniec rozdziału Niemcy dzwoni do Japonii, jednak zaczyna się martwić przez jego przepracowanie. Uznaje, że samo bycie świadomym, że pracuje się więcej niż inni jest niewystarczające i chce aby Japonia zrobił sobie urlop.
Rozdział 10[]
Włochy przychodzi do Niemiec, aby poprosić go o pomoc. Zapewnia, że zrobi za to wszystko co będzie chciał, jednak Niemcy przypominając sobie wszystkie sytuacje, w których prosił go o cokolwiek, stwierdza tylko aby powiedział w czym problem. Włochy zaprowadza go do pokoju swojego brata, który był cały zagracony różnymi przedmiotami. Włochy Południowe jednak zapewnia, że to nie śmieci tylko "skarbnica jego marzeń". Każe im wyjść, jednak kiedy Niemcy uznaje, że w takim razie chyba może sobie pójść, Włochy Południowe zmienia zdanie.
Rozdział 11[]
Rozdział zaczyna się przedstawieniem braci Włoskich. Zostaje wyjaśnione, że choć obaj zajmują ten sam półwysep apeniński to dawniej byli odrębnymi krajami o odmiennej kulturze i historii. Mimo to dla osób z zewnątrz, oboje wydają się być do siebie podobni. Zostaje przedstawiony także wątek Niemiec, który także składał się z wielu państw, te jednak nie były ze sobą skłócone i szybko zjednoczyły się podczas, gdy w przypadku Włoch było to nagłe. Następnie rozdział kontynuuje historię z rozdziału 10, gdzie Niemcy posprzątał pokój Włoch Południowych w trakcie wyjaśniania włoskich kwestii rodzinnych. Włochy stwierdza jednak, że nawet nie zdążył się popastwić nad bratem, po czym oznajmia, że na nic to sprzątanie skoro posiada jeszcze inne skarbnice marzeń. Niemcy jednak odpowiada, że zawsze doprowadza porządki do końca, a Włochy nawet nie dorasta do pięt prawdziwym problemom UE. Na koniec rozdziału Włochy Północne prosi brata o ściągnięcie rzeczy z góry, ponieważ sam nie może ich dosięgnąć. Niemcy obserwując to uznaje jednak, że dla niego to Włochy Północne są wyższe, kiedy jednak prawie doprowadza Włochy Południowe do płaczu ucina temat.
Rozdział 12[]
Rozdział rozpoczyna się Ameryką, który przedstawia swój plan działania w sytuacji napadnięcia przez kosmitów. G8 jednak zaczyna się z nim wykłócać już od początku, zaczynając od Anglii, który pyta się dlaczego miałby być mięsem armatnim. Kiedy jednak Anglia przyznaje, że Ameryka jest oderwany od rzeczywistości, ten każe mu nie przerywać nazywając ich statystami. Następnie Włochy Północne przedstawia Amerykę mówiąc, że uwielbia być numerem jeden, jest największym na świecie ośrodkiem przemysłu rozrywkowego i często wrzuca do sieci dziwne filmiki. Po tym Ameryka zostaje przedstawiony jako policjant, którego Japonia jako turysta pyta się jak dojść do dworca Grand Central. Ameryka nie ma pojęcia jak tam dojść pomimo, że jest to jego rewir, za to z ekscytacją chwali się, że zna wszystkie pączkarnie w okolicy i może wskazać każdą.
Rozdział 13[]
Zostaje przedstawiona scena, gdzie Ameryka mając problem zadzwonił do Niemcy o pomoc. Potrzebował pomocy z "popsutą wagą", która okazała się cały czas pokazywać "masa krytycznie osiągnięta", choć Niemcy po obejrzeniu jej uznał, że nie wygląda na zepsutą. Następnie Ameryka prosi Włochy Północne o szczegółowe opisanie co ten je na co dzień. Kiedy jednak Włochy odpowiada, że na obiad i kolację pizza albo pasta, Ameryka postanawia zacząć zajadać się pizzą amerykańską uznając, że to dobry i pyszny sposób na schudnięcie. Później Ameryka składa życzenia Japonii z okazji rocznicy ustanowienia państwa. W prezencie daje mu tort urodzinowy, który w środku jest cały kolorowy.
Część druga[]
Druga część tomu zbiera paski skupiające się na cesarzach Starożytnego Cesarstwa Rzymskiego. Pierwsze paski skupiają swoją narrację na cesarzu Neronie, aby po nich przedstawić podzielone rozdziały o wcześniejszych cesarzach i związanymi z nimi postaciami historycznymi.
Akt 1[]
Zostaje przedstawiona mroczna historia życia Nerona, jednak jeszcze za jego początków stania się cesarzem kiedy był pod kontrolą swojej matki Agrypiny. Neron deklaruje, że jest chory i chce aby ktoś go zastąpił, jednak Agrypina zmusza go do pełnienia swojej roli mówiąc, że "cesarz nie daje się byle katarowi". Zostaje po tym wyjaśnione, że Neron od zawsze chciał być artystą, zamiast cesarzem, jednak matka zmusiła go do tego. Agrypina tłumaczy, że nieliczni mogą decydować o swoim losie, a tylko wybrani mogą pełnić funkcję cesarza i Neron został obdarzony przez bogów. Motywuje tym Nerona, który postanawia wyjść z pokoju, jednak wtedy orientuje się, że to wszystko było tylko zakładem, który zakładał ile czasu zajmie Agrypinie wydostanie Nerona ze środka. Zrozpaczony Neron próbuje zmienić zdanie, jednak jest za późno.
Akt 2[]
Zostaje pokazane dzieciństwo Nerona, który zapragnął zostać poetą albo aktorem. Kiedy jednak zamieszkał ze swoją matką, ta kazała "wybić mu sobie greckie bzdury" i mierzyć na sam szczyt jak prawdziwy Rzymianin. Później zostaje pokazany czas wolny Nerona, który postanowił zagrać "Rose" na gitarze, mimo że te jeszcze nie istniały w Starożytnym Rzymie. Jakiś czas po tym Neron narzeka, że jego przemówienia są sztywne i wpadł na pomysł przemówienia wierszem. Agrypina stwierdza, że może ale później znów będzie płakał jak wszyscy go wyśmieją. Po tym zmienia temat oznajmiając, że wybili nową monetę z jego podobizną. Początkowo Neron jest mile zaskoczony, kiedy jednak widzi, że na monecie znajduje się razem z matką, jego radość opada uznając, że wygląda to jak zdjęcie z rozpoczęcia roku szkolnego.
Akt 3[]
Neron skrada się do miasta, gdzie żali się karczmarzowi mówiąc mu o swojej matce. Wtedy zostaje zaczepiony przez mężczyzn, którzy uważają, że prawdziwy Rzymianin nie powie złego słowa o swojej matce. Neron jednak broni się mówiąc, że ich matki na pewno są do rany przyłóż, świetnie gotują i pragną szczęścia swoich dzieci, co okazuje się trafione. Wtedy Neron postanawia podzielić się z nimi ze swoim nieszczęściem oraz nawiązuje do bycia cesarzem, jednak nie wierzą mu i skończył przez nich pobity. Wtedy tajemnicza postać pojawia się przed nim mówiąc, że "cesarz nie powinien leżeć na bruku".
Akt 4[]
Rozdział rozpoczyna się kontynuacją z poprzedniego aktu. Tajemniczą postacią okazuje się być Anicetus, który był nauczycielem Nerona z jego dzieciństwa. Zostają przedstawione urywki z dzieciństwa Nerona, kiedy Anicetus nie spełniał swoich obowiązków jak powinien i zamiast tego uczył Nerona gry na greckich instrumentach przez co szybko stracił swoją pracę. Spędzając razem trochę czasu Neron pyta się co Anicetus robił po zostaniu zwolnionym, po czym dowiaduje się, że z nauczyciela Anicetus stał się przywódcą floty. Wtedy jednak Anicetus pyta się czy Neron dostał więcej swobody jako cesarz, mając jej wcześniej mniej od niego - niewolnika. Po tym Neron zaczyna opowiadać o sytuacjach w swoim życiu i wylewać frustrację na swoją matkę, która kontroluje wszystko co robi. Po jakimś czasie Neron zaprasza Anicetusa, Senekę oraz Burrusa, gdzie ostatecznie wszyscy zdecydowali się na Pax Romana.
Akt 5[]
Neron informuje Senekę, że zamierza udać się na inspekcję wybrzeża przez niepokojącą go na niej sytuację, jednak na sobie ma ubrany strój do pływania. Burrus nie ma z tym problemu uznając, że "łatwiej im robić swoje, jak dzieciak nie plącze się pod nogami", choć Seneka ma odmienne zdanie i stwierdza, że jeśli Neron chce gdziekolwiek iść musi go najpierw pokonać. Seneka, pomimo swojego starego wieku, łatwo pokonuje cesarza. Po tym Neron przybiega do Anicetusa mówiąc, że wymyślił nowe prawo, które miało na celu zmienienie końcówek rzymskich imion, aby nie brzmiały tak samo. Następnie Neron pyta się czy Anicetus przypadkiem nim nie gardzi przez sposób w jaki ten do niego mówi. Anicetus jednak wyjaśnia, że to wszystko przez jego dialekt z Aten.
Akt 6[]
Zostaje przedstawiony Oktawian August, podczas wojny domowej w Rzymie. Po powstrzymaniu zamieszek, zostaje on pierwszym cesarzem w Rzymie w 27 roku p.n.e. Po tym zostaje przedstawiony Agrypa, jego przyjaciel, który ofiaruje mu swoją pomoc w razie problemów. Po tym Oktawian powierzał mu niewygodne dla siebie sprawy, mogąc poświęcić się pracy ku chwale imperium.
Akt 7[]
Tyberiusz, jako drugi cesarz Imperium Rzymskiego, zostaje przedstawiony jako ponurak i odludek. Dwóch obywateli widząc jego dom zaczyna o nim rozmawiać zastanawiając się co taki barbarzyńca może robić sam całymi dniami. Jeden z nich usłyszał nawet, że jakiś słynny artysta udał się do jego rezydencji, po czym oboje stwierdzają, że na pewno nie wyjdzie stamtąd żywy. Wtedy przerywa im sam cesarz chcący przejść dalej. Po tym zostaje przedstawiony trzeci cesarz, Kaligula, w którym wszyscy zaczęli pokładać nadzieję po ponurym Tyberiuszu. Przez pierwsze miesiące rządy Kaliguli zadowalały innych, jednak po chorobie całkowicie się zmienił i stał się rozpustnikiem i utracjuszem.
Akt 8[]
Zostaje przedstawiony czwarty cesarz Klaudiusz, który całe życie spędzał na badaniach w bibliotece, aby po zamordowaniu poprzedniego cesarza, zostać wybranym na kolejnego. Jego rządy doprowadziły do polepszenia infrastruktury i powiększenia terytorium cesarstwa. Doskonale zdawał sobie sprawę, że ważne jest zapewnienie żywności mieszkańcom dzięki studium historycznym, choć wiele go kosztowało bycie cesarzem i często chciał wrócić w spokoju do swojej biblioteki.
Akt 9[]
Cofając się do czasów Juliusz Cezara i Oktawiana Augusta, zostaje przedstawiony Marek Antoniusz, który był bohaterem wygrywającym wiele bitew, do momentu aż został zakupiony przez Oktawiana Augusta. Po tym stracił całą chęć do robienia czegokolwiek, dopóki nie spotkał Kleopatry co sprawiło, że zmienił zdanie o życiu stwierdzając, że jest ono super. Po tym Kleopatra utknęła z nim i szybko uznała, że poprzedni dowódca Juliusz Cezar był o wiele lepszy. Zmienia zdanie po tym jak Marek przyniósł jej kwiatka, po którego musiał się wspinać, ponieważ te rosną tylko wysoko.
Akt 10[]
Cesarze z dynastii Julijsko-Klaudyjskiej spotykają się, aby porozmawiać o swoich błędach z przeszłości. Oktawian August, pierwszy cesarz, zwraca uwagę, że sporo się namęczył aby wprowadzić Pax Roma, podczas gdy już na piątym cesarzu wypadł kryzys. Ostatecznie Oktawian zapytał się Rzymu co ten o tym sądzi. Wyszło jednak na to, że Rzym wziął całą sprawę luźno stwierdzając, że lubił czasy ich piątki ponieważ byli zabawnymi oryginałami, później przyznając, że zrobili nawet więcej niż trzeba. Ostatecznie odparł, że przynajmniej ma wiele fajnych dziewczyn dookoła. Niezadowolony August oddał całe dowodzenie Tyberiuszowi kładąc się po tym spać, a cała reszta kontynuowała swoje lekceważące zachowanie.
Akt 11[]
Neron, po obudzeniu się, opowiada Anicetusowi o śnie, w którym Oktawian August prawił mu morały. Anicetus poleca mu aby przestał tak dużo myśleć o pracy. Po tym Neron zmienia temat stwierdzając, że cieszy się, że Anicetus w ogóle się nie zmienił oraz, że to właśnie jego ze wszystkich swoich nauczycieli polubił najbardziej. Neron zaczyna wspominać ich dawne czasy, które nigdy się w rzeczywistości nie wydarzyły. Po tym Burrus czyta "złote myśli dziadka Seneki", które bardzo sobie ceni ale kiedy tylko próbuje porozmawiać z Seneką o czym ktoś taki jak on może myśleć na co dzień, orientuje się, że ten najczęściej myśli o pieniądzach. Po tym rozmawiają chwilę o jedzeniu, Seneka przyznaje, że powinno się być umiarkowanym w jedzeniu, po czym komentuje, że zdrowe są pieniądze, ku rozczarowaniu Burrusa.
Profile postaci[]
W przeciwieństwie do poprzednich serii Hetalii, tutaj profile postaci są porozrzucane po całej mandze z ich wersjami chibi. Większość z nich została przedrukowana z serii Shonen Jump+ oraz z materiałów na stronach internetowych. W części pierwszej profile postaci zawierają Włochy Północne, Japonię, Niemcy, Włochy Południowe i Amerykę. Profile w części drugiej zawierają Nerona, Argypinę, Anicetusa, Senekę, Burrusa, Dioklecjana, Waleriana, Didiusza Julianusa, Oktawiana Augusta, Agrypę, Tyberiusza, Kaligulę, Klaudiusza, Marka Antoniusza, Kleopatrę VII. Juliusza Cezara oraz Starożytny Rzym.